Informationssystem zur Grammatik des Luxemburgischen

ufëmm-en anrauchen (D) LexicoLux Stammformen ufëmm-en – fëmm-t un – uge-fëmm-t Kennzeichen regelmaessig Regelmäßiges Verb • Hilfsverb hunn • Partikelverb (un-) Endungen abtrennen? ja/nein

Indikativ Aktiv Präsens ech fëmm-en un du fëmm-s un hien/si,hatt/et fëmm-t un mir fëmm-en un dir fëmm-t un si fëmm-en un Perfekt ech hunn uge-fëmm-t du hues uge-fëmm-t hien/si,hatt/et huet uge-fëmm-t mir hunn uge-fëmm-t dir hutt uge-fëmm-t si hunn uge-fëmm-t Plusquamperfekt ech hat uge-fëmm-t du has uge-fëmm-t hien/si,hatt/et hat uge-fëmm-t mir haten uge-fëmm-t dir hat uge-fëmm-t si haten uge-fëmm-t Futur I ech wäert ufëmm-en du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Futur II ech wäert uge-fëmm-t hunn du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Konjunktiv II Aktiv Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif ufëmm-en du géifs ufëmm-en hien/si,hatt/et géif ufëmm-en mir géifen ufëmm-en dir géift ufëmm-en si géifen ufëmm-en Konjunktiv II Perfekt ech hätt uge-fëmm-t du häss uge-fëmm-t hien/si,hatt/et hätt uge-fëmm-t mir hätten uge-fëmm-t dir hätt uge-fëmm-t si hätten uge-fëmm-t Imperativ Partizip Infinitiv Singular fëmm un! Plural fëmm-t un! uge-fëmm-t ufëmm-en B. Passiv Indikativ Passiv Präsens ech ginn uge-fëmm-t du gëss uge-fëmm-t hie/si,hatt/et gëtt uge-fëmm-t mir ginn uge-fëmm-t dir gitt uge-fëmm-t si ginn uge-fëmm-t Perfekt ech sinn uge-fëmm-t ginn du bass uge-fëmm-t ginn hien/si,hatt/et ass uge-fëmm-t ginn mir sinn uge-fëmm-t ginn dir sidd uge-fëmm-t ginn si sinn uge-fëmm-t ginn Plusquamperfekt ech war uge-fëmm-t ginn du waars uge-fëmm-t ginn hien/si,hatt/et war uge-fëmm-t ginn mir waren uge-fëmm-t ginn dir waart uge-fëmm-t ginn si waren uge-fëmm-t ginn Futur I ech wäert uge-fëmm-t ginn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Futur II ech wäert uge-fëmm-t gi sinn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Konjunktiv II Passiv Einfacher Konjunktiv II ech géif uge-fëmm-t du géifs hie/si,hatt/et géif mir géifen dir géift si géifen Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif uge-fëmm-t ginn du géifs hie/si,hatt/et géif mir géifen dir géift si géifen Konjunktiv II Perfekt ech wier uge-fëmm-t ginn du wiers hien/si,hatt/et wier mir wieren dir wiert si wieren

Wortbildung des Verbs: Präfixverben, Partikelverben fëmm-en • matfëmm-en

Bemerkungen (intern) fr. übersetzung

© 2008.2010 Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises, Université du Luxembourg, Peter Gilles