Informationssystem zur Grammatik des Luxemburgischen

flamb-éier-en flambieren (D) – flamber (F) LexicoLux Stammformen flamb-éier-en – flamb-éier-t – flamb-éier-t Kennzeichen regelmaessig Regelmäßiges Verb • Hilfsverb hunn Endungen abtrennen? ja/nein

Indikativ Aktiv Präsens ech flamb-éier-en du flamb-éier-s hien/si,hatt/et flamb-éier-t mir flamb-éier-en dir flamb-éier-t si flamb-éier-en Perfekt ech hu flamb-éier-t du hues flamb-éier-t hien/si,hatt/et huet flamb-éier-t mir hu flamb-éier-t dir hutt flamb-éier-t si hu flamb-éier-t Plusquamperfekt ech hat flamb-éier-t du has flamb-éier-t hien/si,hatt/et hat flamb-éier-t mir hate flamb-éier-t dir hat flamb-éier-t si hate flamb-éier-t Futur I ech wäert flamb-éier-en du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Futur II ech wäert flamb-éier-t hunn du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Konjunktiv II Aktiv Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif flamb-éier-en du géifs flamb-éier-en hien/si,hatt/et géif flamb-éier-en mir géife flamb-éier-en dir géift flamb-éier-en si géife flamb-éier-en Konjunktiv II Perfekt ech hätt flamb-éier-t du häss flamb-éier-t hien/si,hatt/et hätt flamb-éier-t mir hätte flamb-éier-t dir hätt flamb-éier-t si hätte flamb-éier-t Imperativ Partizip Infinitiv Singular flamb-éier! Plural flamb-éier-t! flamb-éier-t flamb-éier-en B. Passiv Indikativ Passiv Präsens ech gi flamb-éier-t du gëss flamb-éier-t hie/si,hatt/et gëtt flamb-éier-t mir gi flamb-éier-t dir gitt flamb-éier-t si gi flamb-éier-t Perfekt ech si flamb-éier-t ginn du bass flamb-éier-t ginn hien/si,hatt/et ass flamb-éier-t ginn mir si flamb-éier-t ginn dir sidd flamb-éier-t ginn si si flamb-éier-t ginn Plusquamperfekt ech war flamb-éier-t ginn du waars flamb-éier-t ginn hien/si,hatt/et war flamb-éier-t ginn mir ware flamb-éier-t ginn dir waart flamb-éier-t ginn si ware flamb-éier-t ginn Futur I ech wäert flamb-éier-t ginn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Futur II ech wäert flamb-éier-t gi sinn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Konjunktiv II Passiv Einfacher Konjunktiv II ech géif flamb-éier-t du géifs hie/si,hatt/et géif mir géife dir géift si géife Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif flamb-éier-t ginn du géifs hie/si,hatt/et géif mir géife dir géift si géife Konjunktiv II Perfekt ech wier flamb-éier-t ginn du wiers hien/si,hatt/et wier mir wiere dir wiert si wiere

Wortbildung des Verbs: Präfixverben, Partikelverben keine

Bemerkungen (intern) None

© 2008.2010 Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises, Université du Luxembourg, Peter Gilles