Informationssystem zur Grammatik des Luxemburgischen

avertéieren warnen (D) – avertir (F) – to alert (E) LexicoLux Stammformen avertéieren – avertéiert – avertéiert Kennzeichen regelmaessig Regelmäßiges Verb • Hilfsverb hunn Endungen abtrennen? ja/nein

Indikativ Aktiv Präsens ech avertéieren du avertéiers hien/si,hatt/et avertéiert mir avertéieren dir avertéiert si avertéieren Perfekt ech hunn avertéiert du hues avertéiert hien/si,hatt/et huet avertéiert mir hunn avertéiert dir hutt avertéiert si hunn avertéiert Plusquamperfekt ech hat avertéiert du has avertéiert hien/si,hatt/et hat avertéiert mir haten avertéiert dir hat avertéiert si haten avertéiert Futur I ech wäert avertéieren du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Futur II ech wäert avertéiert hunn du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Konjunktiv II Aktiv Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif avertéieren du géifs avertéieren hien/si,hatt/et géif avertéieren mir géifen avertéieren dir géift avertéieren si géifen avertéieren Konjunktiv II Perfekt ech hätt avertéiert du häss avertéiert hien/si,hatt/et hätt avertéiert mir hätten avertéiert dir hätt avertéiert si hätten avertéiert Imperativ Partizip Infinitiv Singular avertéier! Plural avertéiert! avertéiert avertéieren B. Passiv Indikativ Passiv Präsens ech ginn avertéiert du gëss avertéiert hie/si,hatt/et gëtt avertéiert mir ginn avertéiert dir gitt avertéiert si ginn avertéiert Perfekt ech sinn avertéiert ginn du bass avertéiert ginn hien/si,hatt/et ass avertéiert ginn mir sinn avertéiert ginn dir sidd avertéiert ginn si sinn avertéiert ginn Plusquamperfekt ech war avertéiert ginn du waars avertéiert ginn hien/si,hatt/et war avertéiert ginn mir waren avertéiert ginn dir waart avertéiert ginn si waren avertéiert ginn Futur I ech wäert avertéiert ginn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Futur II ech wäert avertéiert gi sinn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Konjunktiv II Passiv Einfacher Konjunktiv II ech géif avertéiert du géifs hie/si,hatt/et géif mir géifen dir géift si géifen Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif avertéiert ginn du géifs hie/si,hatt/et géif mir géifen dir géift si géifen Konjunktiv II Perfekt ech wier avertéiert ginn du wiers hien/si,hatt/et wier mir wieren dir wiert si wieren

Wortbildung des Verbs: Präfixverben, Partikelverben keine

Bemerkungen (intern) None

© 2008.2010 Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises, Université du Luxembourg, Peter Gilles