Informationssystem zur Grammatik des Luxemburgischen

forc-éier-en forcieren, erzwingen (D) – forcer (F) LexicoLux Stammformen forc-éier-en – forc-éier-t – forc-éier-t Kennzeichen regelmaessig Regelmäßiges Verb • Hilfsverb hunn Endungen abtrennen? ja/nein

Indikativ Aktiv Präsens ech forc-éier-en du forc-éier-s hien/si,hatt/et forc-éier-t mir forc-éier-en dir forc-éier-t si forc-éier-en Perfekt ech hu forc-éier-t du hues forc-éier-t hien/si,hatt/et huet forc-éier-t mir hu forc-éier-t dir hutt forc-éier-t si hu forc-éier-t Plusquamperfekt ech hat forc-éier-t du has forc-éier-t hien/si,hatt/et hat forc-éier-t mir hate forc-éier-t dir hat forc-éier-t si hate forc-éier-t Futur I ech wäert forc-éier-en du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Futur II ech wäert forc-éier-t hunn du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Konjunktiv II Aktiv Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif forc-éier-en du géifs forc-éier-en hien/si,hatt/et géif forc-éier-en mir géife forc-éier-en dir géift forc-éier-en si géife forc-éier-en Konjunktiv II Perfekt ech hätt forc-éier-t du häss forc-éier-t hien/si,hatt/et hätt forc-éier-t mir hätte forc-éier-t dir hätt forc-éier-t si hätte forc-éier-t Imperativ Partizip Infinitiv Singular forc-éier! Plural forc-éier-t! forc-éier-t forc-éier-en B. Passiv Indikativ Passiv Präsens ech gi forc-éier-t du gëss forc-éier-t hie/si,hatt/et gëtt forc-éier-t mir gi forc-éier-t dir gitt forc-éier-t si gi forc-éier-t Perfekt ech si forc-éier-t ginn du bass forc-éier-t ginn hien/si,hatt/et ass forc-éier-t ginn mir si forc-éier-t ginn dir sidd forc-éier-t ginn si si forc-éier-t ginn Plusquamperfekt ech war forc-éier-t ginn du waars forc-éier-t ginn hien/si,hatt/et war forc-éier-t ginn mir ware forc-éier-t ginn dir waart forc-éier-t ginn si ware forc-éier-t ginn Futur I ech wäert forc-éier-t ginn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Futur II ech wäert forc-éier-t gi sinn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Konjunktiv II Passiv Einfacher Konjunktiv II ech géif forc-éier-t du géifs hie/si,hatt/et géif mir géife dir géift si géife Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif forc-éier-t ginn du géifs hie/si,hatt/et géif mir géife dir géift si géife Konjunktiv II Perfekt ech wier forc-éier-t ginn du wiers hien/si,hatt/et wier mir wiere dir wiert si wiere

Wortbildung des Verbs: Präfixverben, Partikelverben keine

Bemerkungen (intern) None

© 2008.2010 Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises, Université du Luxembourg, Peter Gilles