Informationssystem zur Grammatik des Luxemburgischen

fout-éier-en pfeifen auf (D) – se foutre (F) LexicoLux Stammformen fout-éier-en – fout-éier-t – fout-éier-t Kennzeichen regelmaessig Regelmäßiges Verb • Hilfsverb hunn Endungen abtrennen? ja/nein

Indikativ Aktiv Präsens ech fout-éier-en du fout-éier-s hien/si,hatt/et fout-éier-t mir fout-éier-en dir fout-éier-t si fout-éier-en Perfekt ech hu fout-éier-t du hues fout-éier-t hien/si,hatt/et huet fout-éier-t mir hu fout-éier-t dir hutt fout-éier-t si hu fout-éier-t Plusquamperfekt ech hat fout-éier-t du has fout-éier-t hien/si,hatt/et hat fout-éier-t mir hate fout-éier-t dir hat fout-éier-t si hate fout-éier-t Futur I ech wäert fout-éier-en du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Futur II ech wäert fout-éier-t hunn du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Konjunktiv II Aktiv Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif fout-éier-en du géifs fout-éier-en hien/si,hatt/et géif fout-éier-en mir géife fout-éier-en dir géift fout-éier-en si géife fout-éier-en Konjunktiv II Perfekt ech hätt fout-éier-t du häss fout-éier-t hien/si,hatt/et hätt fout-éier-t mir hätte fout-éier-t dir hätt fout-éier-t si hätte fout-éier-t Imperativ Partizip Infinitiv Singular fout-éier! Plural fout-éier-t! fout-éier-t fout-éier-en B. Passiv Indikativ Passiv Präsens ech gi fout-éier-t du gëss fout-éier-t hie/si,hatt/et gëtt fout-éier-t mir gi fout-éier-t dir gitt fout-éier-t si gi fout-éier-t Perfekt ech si fout-éier-t ginn du bass fout-éier-t ginn hien/si,hatt/et ass fout-éier-t ginn mir si fout-éier-t ginn dir sidd fout-éier-t ginn si si fout-éier-t ginn Plusquamperfekt ech war fout-éier-t ginn du waars fout-éier-t ginn hien/si,hatt/et war fout-éier-t ginn mir ware fout-éier-t ginn dir waart fout-éier-t ginn si ware fout-éier-t ginn Futur I ech wäert fout-éier-t ginn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Futur II ech wäert fout-éier-t gi sinn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Konjunktiv II Passiv Einfacher Konjunktiv II ech géif fout-éier-t du géifs hie/si,hatt/et géif mir géife dir géift si géife Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif fout-éier-t ginn du géifs hie/si,hatt/et géif mir géife dir géift si géife Konjunktiv II Perfekt ech wier fout-éier-t ginn du wiers hien/si,hatt/et wier mir wiere dir wiert si wiere

Wortbildung des Verbs: Präfixverben, Partikelverben keine

Bemerkungen (intern) None

© 2008.2010 Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises, Université du Luxembourg, Peter Gilles