Informationssystem zur Grammatik des Luxemburgischen

frankéieren frankieren (D) – affranchir (F) LexicoLux Stammformen frankéieren – frankéiert – frankéiert Kennzeichen regelmaessig Regelmäßiges Verb • Hilfsverb hunn Endungen abtrennen? ja/nein

Indikativ Aktiv Präsens ech frankéieren du frankéiers hien/si,hatt/et frankéiert mir frankéieren dir frankéiert si frankéieren Perfekt ech hu frankéiert du hues frankéiert hien/si,hatt/et huet frankéiert mir hu frankéiert dir hutt frankéiert si hu frankéiert Plusquamperfekt ech hat frankéiert du has frankéiert hien/si,hatt/et hat frankéiert mir hate frankéiert dir hat frankéiert si hate frankéiert Futur I ech wäert frankéieren du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Futur II ech wäert frankéiert hunn du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Konjunktiv II Aktiv Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif frankéieren du géifs frankéieren hien/si,hatt/et géif frankéieren mir géife frankéieren dir géift frankéieren si géife frankéieren Konjunktiv II Perfekt ech hätt frankéiert du häss frankéiert hien/si,hatt/et hätt frankéiert mir hätte frankéiert dir hätt frankéiert si hätte frankéiert Imperativ Partizip Infinitiv Singular frankéier! Plural frankéiert! frankéiert frankéieren B. Passiv Indikativ Passiv Präsens ech gi frankéiert du gëss frankéiert hie/si,hatt/et gëtt frankéiert mir gi frankéiert dir gitt frankéiert si gi frankéiert Perfekt ech si frankéiert ginn du bass frankéiert ginn hien/si,hatt/et ass frankéiert ginn mir si frankéiert ginn dir sidd frankéiert ginn si si frankéiert ginn Plusquamperfekt ech war frankéiert ginn du waars frankéiert ginn hien/si,hatt/et war frankéiert ginn mir ware frankéiert ginn dir waart frankéiert ginn si ware frankéiert ginn Futur I ech wäert frankéiert ginn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Futur II ech wäert frankéiert gi sinn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Konjunktiv II Passiv Einfacher Konjunktiv II ech géif frankéiert du géifs hie/si,hatt/et géif mir géife dir géift si géife Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif frankéiert ginn du géifs hie/si,hatt/et géif mir géife dir géift si géife Konjunktiv II Perfekt ech wier frankéiert ginn du wiers hien/si,hatt/et wier mir wiere dir wiert si wiere

Wortbildung des Verbs: Präfixverben, Partikelverben keine

Bemerkungen (intern) None

© 2008.2010 Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises, Université du Luxembourg, Peter Gilles