Informationssystem zur Grammatik des Luxemburgischen

fris-éier-en frisieren (D) – coiffer (F) LexicoLux Stammformen fris-éier-en – fris-éier-t – fris-éier-t Kennzeichen regelmaessig Regelmäßiges Verb • Hilfsverb hunn Endungen abtrennen? ja/nein

Indikativ Aktiv Präsens ech fris-éier-en du fris-éier-s hien/si,hatt/et fris-éier-t mir fris-éier-en dir fris-éier-t si fris-éier-en Perfekt ech hu fris-éier-t du hues fris-éier-t hien/si,hatt/et huet fris-éier-t mir hu fris-éier-t dir hutt fris-éier-t si hu fris-éier-t Plusquamperfekt ech hat fris-éier-t du has fris-éier-t hien/si,hatt/et hat fris-éier-t mir hate fris-éier-t dir hat fris-éier-t si hate fris-éier-t Futur I ech wäert fris-éier-en du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Futur II ech wäert fris-éier-t hunn du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Konjunktiv II Aktiv Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif fris-éier-en du géifs fris-éier-en hien/si,hatt/et géif fris-éier-en mir géife fris-éier-en dir géift fris-éier-en si géife fris-éier-en Konjunktiv II Perfekt ech hätt fris-éier-t du häss fris-éier-t hien/si,hatt/et hätt fris-éier-t mir hätte fris-éier-t dir hätt fris-éier-t si hätte fris-éier-t Imperativ Partizip Infinitiv Singular fris-éier! Plural fris-éier-t! fris-éier-t fris-éier-en B. Passiv Indikativ Passiv Präsens ech gi fris-éier-t du gëss fris-éier-t hie/si,hatt/et gëtt fris-éier-t mir gi fris-éier-t dir gitt fris-éier-t si gi fris-éier-t Perfekt ech si fris-éier-t ginn du bass fris-éier-t ginn hien/si,hatt/et ass fris-éier-t ginn mir si fris-éier-t ginn dir sidd fris-éier-t ginn si si fris-éier-t ginn Plusquamperfekt ech war fris-éier-t ginn du waars fris-éier-t ginn hien/si,hatt/et war fris-éier-t ginn mir ware fris-éier-t ginn dir waart fris-éier-t ginn si ware fris-éier-t ginn Futur I ech wäert fris-éier-t ginn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Futur II ech wäert fris-éier-t gi sinn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Konjunktiv II Passiv Einfacher Konjunktiv II ech géif fris-éier-t du géifs hie/si,hatt/et géif mir géife dir géift si géife Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif fris-éier-t ginn du géifs hie/si,hatt/et géif mir géife dir géift si géife Konjunktiv II Perfekt ech wier fris-éier-t ginn du wiers hien/si,hatt/et wier mir wiere dir wiert si wiere

Wortbildung des Verbs: Präfixverben, Partikelverben keine

Bemerkungen (intern) None

© 2008.2010 Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises, Université du Luxembourg, Peter Gilles