Informationssystem zur Grammatik des Luxemburgischen

ëmhaen umhauen (D) – époustoufler (F) LexicoLux Stammformen ëmhaen – heet ëm – ëmgehaen Kennzeichen unregelmäßig (Vokalwechsel) • • Hilfsverb hunn • Partikelverb (ëm-) Endungen abtrennen? ja/nein

Indikativ Aktiv Präsens ech haen ëm du hees ëm hien/si,hatt/et heet ëm mir haen ëm dir hat ëm si haen ëm Perfekt ech hunn ëmgehaen du hues ëmgehaen hien/si,hatt/et huet ëmgehaen mir hunn ëmgehaen dir hutt ëmgehaen si hunn ëmgehaen Plusquamperfekt ech hat ëmgehaen du has ëmgehaen hien/si,hatt/et hat ëmgehaen mir haten ëmgehaen dir hat ëmgehaen si haten ëmgehaen Futur I ech wäert ëmhaen du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Futur II ech wäert ëmgehaen hunn du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Konjunktiv II Aktiv Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif ëmhaen du géifs ëmhaen hien/si,hatt/et géif ëmhaen mir géifen ëmhaen dir géift ëmhaen si géifen ëmhaen Konjunktiv II Perfekt ech hätt ëmgehaen du häss ëmgehaen hien/si,hatt/et hätt ëmgehaen mir hätten ëmgehaen dir hätt ëmgehaen si hätten ëmgehaen Imperativ Partizip Infinitiv Singular ha ëm! Plural hat ëm! ëmgehaen ëmhaen

Wortbildung des Verbs: Präfixverben, Partikelverben anhaen • aushaen • behaen • drophaen • duerchhaen • eraushaen • haen • ofhaen • ophaen • verhaen • zerhaen

Bemerkungen (intern) None

© 2008.2010 Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises, Université du Luxembourg, Peter Gilles