Informationssystem zur Grammatik des Luxemburgischen

ofbéien abbiegen (D) – bifurquer, tourner (F) – to deflect (E) LexicoLux Stammformen ofbéien – béit of – ofgebéit Kennzeichen regelmaessig Regelmäßiges Verb • Hilfsverb hunn • Partikelverb (of-) Endungen abtrennen? ja/nein

Indikativ Aktiv Präsens ech béien of du béis of hien/si,hatt/et béit of mir béien of dir béit of si béien of Perfekt ech hunn ofgebéit du hues ofgebéit hien/si,hatt/et huet ofgebéit mir hunn ofgebéit dir hutt ofgebéit si hunn ofgebéit Plusquamperfekt ech hat ofgebéit du has ofgebéit hien/si,hatt/et hat ofgebéit mir haten ofgebéit dir hat ofgebéit si haten ofgebéit Futur I ech wäert ofbéien du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Futur II ech wäert ofgebéit hunn du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Konjunktiv II Aktiv Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif ofbéien du géifs ofbéien hien/si,hatt/et géif ofbéien mir géifen ofbéien dir géift ofbéien si géifen ofbéien Konjunktiv II Perfekt ech hätt ofgebéit du häss ofgebéit hien/si,hatt/et hätt ofgebéit mir hätten ofgebéit dir hätt ofgebéit si hätten ofgebéit Imperativ Partizip Infinitiv Singular béi of! Plural béit of! ofgebéit ofbéien B. Passiv Indikativ Passiv Präsens ech ginn ofgebéit du gëss ofgebéit hie/si,hatt/et gëtt ofgebéit mir ginn ofgebéit dir gitt ofgebéit si ginn ofgebéit Perfekt ech sinn ofgebéit ginn du bass ofgebéit ginn hien/si,hatt/et ass ofgebéit ginn mir sinn ofgebéit ginn dir sidd ofgebéit ginn si sinn ofgebéit ginn Plusquamperfekt ech war ofgebéit ginn du waars ofgebéit ginn hien/si,hatt/et war ofgebéit ginn mir waren ofgebéit ginn dir waart ofgebéit ginn si waren ofgebéit ginn Futur I ech wäert ofgebéit ginn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Futur II ech wäert ofgebéit gi sinn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Konjunktiv II Passiv Einfacher Konjunktiv II ech géif ofgebéit du géifs hie/si,hatt/et géif mir géifen dir géift si géifen Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif ofgebéit ginn du géifs hie/si,hatt/et géif mir géifen dir géift si géifen Konjunktiv II Perfekt ech wier ofgebéit ginn du wiers hien/si,hatt/et wier mir wieren dir wiert si wieren

Wortbildung des Verbs: Präfixverben, Partikelverben abéien • béien • ëmbéien • verbéien

Bemerkungen (intern) None

© 2008.2010 Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises, Université du Luxembourg, Peter Gilles