Informationssystem zur Grammatik des Luxemburgischen

virverkéieren LexicoLux Stammformen virverkéieren – verkéiert vir – virverkéiert Kennzeichen regelmaessig Regelmäßiges Verb • Hilfsverb hunn • präfigiertes Verb (vir-ver-) Endungen abtrennen? ja/nein

Indikativ Aktiv Präsens ech verkéiere vir du verkéiers vir hien/si,hatt/et verkéiert vir mir verkéiere vir dir verkéiert vir si verkéiere vir Perfekt ech hu virverkéiert du hues virverkéiert hien/si,hatt/et huet virverkéiert mir hu virverkéiert dir hutt virverkéiert si hu virverkéiert Plusquamperfekt ech hat virverkéiert du has virverkéiert hien/si,hatt/et hat virverkéiert mir hate virverkéiert dir hat virverkéiert si hate virverkéiert Futur I ech wäert virverkéieren du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Futur II ech wäert virverkéiert hunn du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Konjunktiv II Aktiv Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif virverkéieren du géifs virverkéieren hien/si,hatt/et géif virverkéieren mir géife virverkéieren dir géift virverkéieren si géife virverkéieren Konjunktiv II Perfekt ech hätt virverkéiert du häss virverkéiert hien/si,hatt/et hätt virverkéiert mir hätte virverkéiert dir hätt virverkéiert si hätte virverkéiert Imperativ Partizip Infinitiv Singular verkéier vir! Plural verkéiert vir! virverkéiert virverkéieren B. Passiv Indikativ Passiv Präsens ech gi virverkéiert du gëss virverkéiert hie/si,hatt/et gëtt virverkéiert mir gi virverkéiert dir gitt virverkéiert si gi virverkéiert Perfekt ech si virverkéiert ginn du bass virverkéiert ginn hien/si,hatt/et ass virverkéiert ginn mir si virverkéiert ginn dir sidd virverkéiert ginn si si virverkéiert ginn Plusquamperfekt ech si virverkéiert ginn du waars virverkéiert ginn hien/si,hatt/et war virverkéiert ginn mir ware virverkéiert ginn dir waart virverkéiert ginn si ware virverkéiert ginn Futur I ech wäert virverkéiert ginn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Futur II ech wäert virverkéiert gi sinn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Konjunktiv II Passiv Einfacher Konjunktiv II ech géif virverkéiert du géifs hie/si,hatt/et géif mir géife dir géift si géife Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif virverkéiert ginn du géifs hie/si,hatt/et géif mir géife dir géift si géife Konjunktiv II Perfekt ech wier virverkéiert ginn du wiers hien/si,hatt/et wier mir wiere dir wiert si wiere

Wortbildung des Verbs: Präfixverben, Partikelverben akéieren • bäikéieren • bekéieren • dropkéieren • ëmkéieren • erauskéieren • kéieren • ofkéieren • ukéieren • verkéieren • zoukéieren

Bemerkungen (intern) beutung?

© 2008.2010 Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises, Université du Luxembourg, Peter Gilles