Informationssystem zur Grammatik des Luxemburgischen

zoukéieren zuwenden, zudrehen (D) – tourner (le dos à  qn) (F) LexicoLux Stammformen zoukéieren – kéiert zou – zougekéiert Kennzeichen regelmaessig Regelmäßiges Verb • Hilfsverb hunn • Partikelverb (zou-) Endungen abtrennen? ja/nein

Indikativ Aktiv Präsens ech kéieren zou du kéiers zou hien/si,hatt/et kéiert zou mir kéieren zou dir kéiert zou si kéieren zou Perfekt ech hunn zougekéiert du hues zougekéiert hien/si,hatt/et huet zougekéiert mir hunn zougekéiert dir hutt zougekéiert si hunn zougekéiert Plusquamperfekt ech hat zougekéiert du has zougekéiert hien/si,hatt/et hat zougekéiert mir haten zougekéiert dir hat zougekéiert si haten zougekéiert Futur I ech wäert zoukéieren du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Futur II ech wäert zougekéiert hunn du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Konjunktiv II Aktiv Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif zoukéieren du géifs zoukéieren hien/si,hatt/et géif zoukéieren mir géifen zoukéieren dir géift zoukéieren si géifen zoukéieren Konjunktiv II Perfekt ech hätt zougekéiert du häss zougekéiert hien/si,hatt/et hätt zougekéiert mir hätten zougekéiert dir hätt zougekéiert si hätten zougekéiert Imperativ Partizip Infinitiv Singular kéier zou! Plural kéiert zou! zougekéiert zoukéieren B. Passiv Indikativ Passiv Präsens ech ginn zougekéiert du gëss zougekéiert hie/si,hatt/et gëtt zougekéiert mir ginn zougekéiert dir gitt zougekéiert si ginn zougekéiert Perfekt ech sinn zougekéiert ginn du bass zougekéiert ginn hien/si,hatt/et ass zougekéiert ginn mir sinn zougekéiert ginn dir sidd zougekéiert ginn si sinn zougekéiert ginn Plusquamperfekt ech war zougekéiert ginn du waars zougekéiert ginn hien/si,hatt/et war zougekéiert ginn mir waren zougekéiert ginn dir waart zougekéiert ginn si waren zougekéiert ginn Futur I ech wäert zougekéiert ginn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Futur II ech wäert zougekéiert gi sinn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Konjunktiv II Passiv Einfacher Konjunktiv II ech géif zougekéiert du géifs hie/si,hatt/et géif mir géifen dir géift si géifen Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif zougekéiert ginn du géifs hie/si,hatt/et géif mir géifen dir géift si géifen Konjunktiv II Perfekt ech wier zougekéiert ginn du wiers hien/si,hatt/et wier mir wieren dir wiert si wieren

Wortbildung des Verbs: Präfixverben, Partikelverben akéieren • bäikéieren • bekéieren • dropkéieren • ëmkéieren • erauskéieren • kéieren • ofkéieren • ukéieren • verkéieren • virverkéieren

Bemerkungen (intern) None

© 2008.2010 Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises, Université du Luxembourg, Peter Gilles