Informationssystem zur Grammatik des Luxemburgischen

klabberen klappern (D) – claqueter (F) LexicoLux Stammformen klabberen – klabbert – geklabbert Kennzeichen regelmaessig Regelmäßiges Verb • Hilfsverb hunn Endungen abtrennen? ja/nein

Indikativ Aktiv Präsens ech klabberen du klabbers hien/si,hatt/et klabbert mir klabberen dir klabbert si klabberen Perfekt ech hu geklabbert du hues geklabbert hien/si,hatt/et huet geklabbert mir hu geklabbert dir hutt geklabbert si hu geklabbert Plusquamperfekt ech hat geklabbert du has geklabbert hien/si,hatt/et hat geklabbert mir hate geklabbert dir hat geklabbert si hate geklabbert Futur I ech wäert klabberen du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Futur II ech wäert geklabbert hunn du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Konjunktiv II Aktiv Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif klabberen du géifs klabberen hien/si,hatt/et géif klabberen mir géife klabberen dir géift klabberen si géife klabberen Konjunktiv II Perfekt ech hätt geklabbert du häss geklabbert hien/si,hatt/et hätt geklabbert mir hätte geklabbert dir hätt geklabbert si hätte geklabbert Imperativ Partizip Infinitiv Singular klabber! Plural klabbert! geklabbert klabberen

Wortbildung des Verbs: Präfixverben, Partikelverben keine

Bemerkungen (intern) None

© 2008.2010 Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises, Université du Luxembourg, Peter Gilles