Informationssystem zur Grammatik des Luxemburgischen

klëppelen knüppeln (D) – tabasser (F) LexicoLux Stammformen klëppelen – klëppelt – geklëppelt Kennzeichen regelmaessig Regelmäßiges Verb • Hilfsverb hunn Endungen abtrennen? ja/nein

Indikativ Aktiv Präsens ech klëppelen du klëppels hien/si,hatt/et klëppelt mir klëppelen dir klëppelt si klëppelen Perfekt ech hu geklëppelt du hues geklëppelt hien/si,hatt/et huet geklëppelt mir hu geklëppelt dir hutt geklëppelt si hu geklëppelt Plusquamperfekt ech hat geklëppelt du has geklëppelt hien/si,hatt/et hat geklëppelt mir hate geklëppelt dir hat geklëppelt si hate geklëppelt Futur I ech wäert klëppelen du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Futur II ech wäert geklëppelt hunn du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Konjunktiv II Aktiv Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif klëppelen du géifs klëppelen hien/si,hatt/et géif klëppelen mir géife klëppelen dir géift klëppelen si géife klëppelen Konjunktiv II Perfekt ech hätt geklëppelt du häss geklëppelt hien/si,hatt/et hätt geklëppelt mir hätte geklëppelt dir hätt geklëppelt si hätte geklëppelt Imperativ Partizip Infinitiv Singular klëppel! Plural klëppelt! geklëppelt klëppelen B. Passiv Indikativ Passiv Präsens ech gi geklëppelt du gëss geklëppelt hie/si,hatt/et gëtt geklëppelt mir gi geklëppelt dir gitt geklëppelt si gi geklëppelt Perfekt ech si geklëppelt ginn du bass geklëppelt ginn hien/si,hatt/et ass geklëppelt ginn mir si geklëppelt ginn dir sidd geklëppelt ginn si si geklëppelt ginn Plusquamperfekt ech war geklëppelt ginn du waars geklëppelt ginn hien/si,hatt/et war geklëppelt ginn mir ware geklëppelt ginn dir waart geklëppelt ginn si ware geklëppelt ginn Futur I ech wäert geklëppelt ginn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Futur II ech wäert geklëppelt gi sinn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Konjunktiv II Passiv Einfacher Konjunktiv II ech géif geklëppelt du géifs hie/si,hatt/et géif mir géife dir géift si géife Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif geklëppelt ginn du géifs hie/si,hatt/et géif mir géife dir géift si géife Konjunktiv II Perfekt ech wier geklëppelt ginn du wiers hien/si,hatt/et wier mir wiere dir wiert si wiere

Wortbildung des Verbs: Präfixverben, Partikelverben keine

Bemerkungen (intern) None

© 2008.2010 Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises, Université du Luxembourg, Peter Gilles