Informationssystem zur Grammatik des Luxemburgischen

knuutschen knutschen (D) – bécoter (F) LexicoLux Stammformen knuutschen – knuutscht – geknuutscht Kennzeichen regelmaessig Regelmäßiges Verb • Hilfsverb hunn Endungen abtrennen? ja/nein

Indikativ Aktiv Präsens ech knuutschen du knuutschs hien/si,hatt/et knuutscht mir knuutschen dir knuutscht si knuutschen Perfekt ech hu geknuutscht du hues geknuutscht hien/si,hatt/et huet geknuutscht mir hu geknuutscht dir hutt geknuutscht si hu geknuutscht Plusquamperfekt ech hat geknuutscht du has geknuutscht hien/si,hatt/et hat geknuutscht mir hate geknuutscht dir hat geknuutscht si hate geknuutscht Futur I ech wäert knuutschen du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Futur II ech wäert geknuutscht hunn du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Konjunktiv II Aktiv Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif knuutschen du géifs knuutschen hien/si,hatt/et géif knuutschen mir géife knuutschen dir géift knuutschen si géife knuutschen Konjunktiv II Perfekt ech hätt geknuutscht du häss geknuutscht hien/si,hatt/et hätt geknuutscht mir hätte geknuutscht dir hätt geknuutscht si hätte geknuutscht Imperativ Partizip Infinitiv Singular knuutsch! Plural knuutscht! geknuutscht knuutschen

Wortbildung des Verbs: Präfixverben, Partikelverben keine

Bemerkungen (intern) None

© 2008.2010 Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises, Université du Luxembourg, Peter Gilles