Informationssystem zur Grammatik des Luxemburgischen

konfirméieren konfirmieren (D) – confirmer (F) LexicoLux Stammformen konfirméieren – konfirméiert – konfirméiert Kennzeichen regelmaessig Regelmäßiges Verb • Hilfsverb hunn Endungen abtrennen? ja/nein

Indikativ Aktiv Präsens ech konfirméieren du konfirméiers hien/si,hatt/et konfirméiert mir konfirméieren dir konfirméiert si konfirméieren Perfekt ech hu konfirméiert du hues konfirméiert hien/si,hatt/et huet konfirméiert mir hu konfirméiert dir hutt konfirméiert si hu konfirméiert Plusquamperfekt ech hat konfirméiert du has konfirméiert hien/si,hatt/et hat konfirméiert mir hate konfirméiert dir hat konfirméiert si hate konfirméiert Futur I ech wäert konfirméieren du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Futur II ech wäert konfirméiert hunn du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Konjunktiv II Aktiv Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif konfirméieren du géifs konfirméieren hien/si,hatt/et géif konfirméieren mir géife konfirméieren dir géift konfirméieren si géife konfirméieren Konjunktiv II Perfekt ech hätt konfirméiert du häss konfirméiert hien/si,hatt/et hätt konfirméiert mir hätte konfirméiert dir hätt konfirméiert si hätte konfirméiert Imperativ Partizip Infinitiv Singular konfirméier! Plural konfirméiert! konfirméiert konfirméieren B. Passiv Indikativ Passiv Präsens ech gi konfirméiert du gëss konfirméiert hie/si,hatt/et gëtt konfirméiert mir gi konfirméiert dir gitt konfirméiert si gi konfirméiert Perfekt ech si konfirméiert ginn du bass konfirméiert ginn hien/si,hatt/et ass konfirméiert ginn mir si konfirméiert ginn dir sidd konfirméiert ginn si si konfirméiert ginn Plusquamperfekt ech war konfirméiert ginn du waars konfirméiert ginn hien/si,hatt/et war konfirméiert ginn mir ware konfirméiert ginn dir waart konfirméiert ginn si ware konfirméiert ginn Futur I ech wäert konfirméiert ginn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Futur II ech wäert konfirméiert gi sinn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Konjunktiv II Passiv Einfacher Konjunktiv II ech géif konfirméiert du géifs hie/si,hatt/et géif mir géife dir géift si géife Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif konfirméiert ginn du géifs hie/si,hatt/et géif mir géife dir géift si géife Konjunktiv II Perfekt ech wier konfirméiert ginn du wiers hien/si,hatt/et wier mir wiere dir wiert si wiere

Wortbildung des Verbs: Präfixverben, Partikelverben keine

Bemerkungen (intern) None

© 2008.2010 Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises, Université du Luxembourg, Peter Gilles