Informationssystem zur Grammatik des Luxemburgischen

opkraachen aufkrachen (D) – ouvrir en craquant (F) LexicoLux Stammformen opkraachen – kraacht op – opgekraacht Kennzeichen regelmaessig Regelmäßiges Verb • Hilfsverb hunn • Partikelverb (op-) Endungen abtrennen? ja/nein

Indikativ Aktiv Präsens ech kraachen op du kraachs op hien/si,hatt/et kraacht op mir kraachen op dir kraacht op si kraachen op Perfekt ech hunn opgekraacht du hues opgekraacht hien/si,hatt/et huet opgekraacht mir hunn opgekraacht dir hutt opgekraacht si hunn opgekraacht Plusquamperfekt ech hat opgekraacht du has opgekraacht hien/si,hatt/et hat opgekraacht mir haten opgekraacht dir hat opgekraacht si haten opgekraacht Futur I ech wäert opkraachen du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Futur II ech wäert opgekraacht hunn du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Konjunktiv II Aktiv Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif opkraachen du géifs opkraachen hien/si,hatt/et géif opkraachen mir géifen opkraachen dir géift opkraachen si géifen opkraachen Konjunktiv II Perfekt ech hätt opgekraacht du häss opgekraacht hien/si,hatt/et hätt opgekraacht mir hätten opgekraacht dir hätt opgekraacht si hätten opgekraacht Imperativ Partizip Infinitiv Singular kraach op! Plural kraacht op! opgekraacht opkraachen B. Passiv Indikativ Passiv Präsens ech ginn opgekraacht du gëss opgekraacht hie/si,hatt/et gëtt opgekraacht mir ginn opgekraacht dir gitt opgekraacht si ginn opgekraacht Perfekt ech sinn opgekraacht ginn du bass opgekraacht ginn hien/si,hatt/et ass opgekraacht ginn mir sinn opgekraacht ginn dir sidd opgekraacht ginn si sinn opgekraacht ginn Plusquamperfekt ech war opgekraacht ginn du waars opgekraacht ginn hien/si,hatt/et war opgekraacht ginn mir waren opgekraacht ginn dir waart opgekraacht ginn si waren opgekraacht ginn Futur I ech wäert opgekraacht ginn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Futur II ech wäert opgekraacht gi sinn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Konjunktiv II Passiv Einfacher Konjunktiv II ech géif opgekraacht du géifs hie/si,hatt/et géif mir géifen dir géift si géifen Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif opgekraacht ginn du géifs hie/si,hatt/et géif mir géifen dir géift si géifen Konjunktiv II Perfekt ech wier opgekraacht ginn du wiers hien/si,hatt/et wier mir wieren dir wiert si wieren

Wortbildung des Verbs: Präfixverben, Partikelverben erofkraachen • kraachen

Bemerkungen (intern) None

© 2008.2010 Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises, Université du Luxembourg, Peter Gilles