Informationssystem zur Grammatik des Luxemburgischen

opkrazen aufkratzen (D) – gratter, égratigner (F) LexicoLux Stammformen opkrazen – kraazt op – opgekraazt Kennzeichen regelmaessig Regelmäßiges Verb • Hilfsverb hunn • Konsonantenvereinfachung • Partikelverb (op-) • Vokalverdoppelung Endungen abtrennen? ja/nein

Indikativ Aktiv Präsens ech krazen op du kraz op hien/si,hatt/et kraazt op mir krazen op dir kraazt op si krazen op Perfekt ech hunn opgekraazt du hues opgekraazt hien/si,hatt/et huet opgekraazt mir hunn opgekraazt dir hutt opgekraazt si hunn opgekraazt Plusquamperfekt ech hat opgekraazt du has opgekraazt hien/si,hatt/et hat opgekraazt mir haten opgekraazt dir hat opgekraazt si haten opgekraazt Futur I ech wäert opkrazen du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Futur II ech wäert opgekraazt hunn du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Konjunktiv II Aktiv Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif opkrazen du géifs opkrazen hien/si,hatt/et géif opkrazen mir géifen opkrazen dir géift opkrazen si géifen opkrazen Konjunktiv II Perfekt ech hätt opgekraazt du häss opgekraazt hien/si,hatt/et hätt opgekraazt mir hätten opgekraazt dir hätt opgekraazt si hätten opgekraazt Imperativ Partizip Infinitiv Singular kraz op! Plural kraazt op! opgekraazt opkrazen B. Passiv Indikativ Passiv Präsens ech ginn opgekraazt du gëss opgekraazt hie/si,hatt/et gëtt opgekraazt mir ginn opgekraazt dir gitt opgekraazt si ginn opgekraazt Perfekt ech sinn opgekraazt ginn du bass opgekraazt ginn hien/si,hatt/et ass opgekraazt ginn mir sinn opgekraazt ginn dir sidd opgekraazt ginn si sinn opgekraazt ginn Plusquamperfekt ech war opgekraazt ginn du waars opgekraazt ginn hien/si,hatt/et war opgekraazt ginn mir waren opgekraazt ginn dir waart opgekraazt ginn si waren opgekraazt ginn Futur I ech wäert opgekraazt ginn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Futur II ech wäert opgekraazt gi sinn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Konjunktiv II Passiv Einfacher Konjunktiv II ech géif opgekraazt du géifs hie/si,hatt/et géif mir géifen dir géift si géifen Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif opgekraazt ginn du géifs hie/si,hatt/et géif mir géifen dir géift si géifen Konjunktiv II Perfekt ech wier opgekraazt ginn du wiers hien/si,hatt/et wier mir wieren dir wiert si wieren

Wortbildung des Verbs: Präfixverben, Partikelverben auskrazen • ewechkrazen • krazen • ofkrazen • ukrazen • verkrazen • zerkrazen

Bemerkungen (intern) None

© 2008.2010 Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises, Université du Luxembourg, Peter Gilles