Informationssystem zur Grammatik des Luxemburgischen

kréckelen krackeln (D) – craquer (F) LexicoLux Stammformen kréckelen – kréckelt – gekréckelt Kennzeichen regelmaessig Regelmäßiges Verb • Hilfsverb hunn Endungen abtrennen? ja/nein

Indikativ Aktiv Präsens ech kréckelen du kréckels hien/si,hatt/et kréckelt mir kréckelen dir kréckelt si kréckelen Perfekt ech hu gekréckelt du hues gekréckelt hien/si,hatt/et huet gekréckelt mir hu gekréckelt dir hutt gekréckelt si hu gekréckelt Plusquamperfekt ech hat gekréckelt du has gekréckelt hien/si,hatt/et hat gekréckelt mir hate gekréckelt dir hat gekréckelt si hate gekréckelt Futur I ech wäert kréckelen du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Futur II ech wäert gekréckelt hunn du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Konjunktiv II Aktiv Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif kréckelen du géifs kréckelen hien/si,hatt/et géif kréckelen mir géife kréckelen dir géift kréckelen si géife kréckelen Konjunktiv II Perfekt ech hätt gekréckelt du häss gekréckelt hien/si,hatt/et hätt gekréckelt mir hätte gekréckelt dir hätt gekréckelt si hätte gekréckelt Imperativ Partizip Infinitiv Singular kréckel! Plural kréckelt! gekréckelt kréckelen B. Passiv Indikativ Passiv Präsens ech gi gekréckelt du gëss gekréckelt hie/si,hatt/et gëtt gekréckelt mir gi gekréckelt dir gitt gekréckelt si gi gekréckelt Perfekt ech si gekréckelt ginn du bass gekréckelt ginn hien/si,hatt/et ass gekréckelt ginn mir si gekréckelt ginn dir sidd gekréckelt ginn si si gekréckelt ginn Plusquamperfekt ech war gekréckelt ginn du waars gekréckelt ginn hien/si,hatt/et war gekréckelt ginn mir ware gekréckelt ginn dir waart gekréckelt ginn si ware gekréckelt ginn Futur I ech wäert gekréckelt ginn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Futur II ech wäert gekréckelt gi sinn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Konjunktiv II Passiv Einfacher Konjunktiv II ech géif gekréckelt du géifs hie/si,hatt/et géif mir géife dir géift si géife Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif gekréckelt ginn du géifs hie/si,hatt/et géif mir géife dir géift si géife Konjunktiv II Perfekt ech wier gekréckelt ginn du wiers hien/si,hatt/et wier mir wiere dir wiert si wiere

Wortbildung des Verbs: Präfixverben, Partikelverben keine

Bemerkungen (intern) None

© 2008.2010 Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises, Université du Luxembourg, Peter Gilles