Informationssystem zur Grammatik des Luxemburgischen

auskuréieren auskurieren (D) – guérir (F) LexicoLux Stammformen auskuréieren – kuréiert aus – auskuréiert Kennzeichen regelmaessig Regelmäßiges Verb • Hilfsverb hunn • Partikelverb (aus-) Endungen abtrennen? ja/nein

Indikativ Aktiv Präsens ech kuréieren aus du kuréiers aus hien/si,hatt/et kuréiert aus mir kuréieren aus dir kuréiert aus si kuréieren aus Perfekt ech hunn auskuréiert du hues auskuréiert hien/si,hatt/et huet auskuréiert mir hunn auskuréiert dir hutt auskuréiert si hunn auskuréiert Plusquamperfekt ech hat auskuréiert du has auskuréiert hien/si,hatt/et hat auskuréiert mir haten auskuréiert dir hat auskuréiert si haten auskuréiert Futur I ech wäert auskuréieren du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Futur II ech wäert auskuréiert hunn du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Konjunktiv II Aktiv Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif auskuréieren du géifs auskuréieren hien/si,hatt/et géif auskuréieren mir géifen auskuréieren dir géift auskuréieren si géifen auskuréieren Konjunktiv II Perfekt ech hätt auskuréiert du häss auskuréiert hien/si,hatt/et hätt auskuréiert mir hätten auskuréiert dir hätt auskuréiert si hätten auskuréiert Imperativ Partizip Infinitiv Singular kuréier aus! Plural kuréiert aus! auskuréiert auskuréieren B. Passiv Indikativ Passiv Präsens ech ginn auskuréiert du gëss auskuréiert hie/si,hatt/et gëtt auskuréiert mir ginn auskuréiert dir gitt auskuréiert si ginn auskuréiert Perfekt ech sinn auskuréiert ginn du bass auskuréiert ginn hien/si,hatt/et ass auskuréiert ginn mir sinn auskuréiert ginn dir sidd auskuréiert ginn si sinn auskuréiert ginn Plusquamperfekt ech war auskuréiert ginn du waars auskuréiert ginn hien/si,hatt/et war auskuréiert ginn mir waren auskuréiert ginn dir waart auskuréiert ginn si waren auskuréiert ginn Futur I ech wäert auskuréiert ginn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Futur II ech wäert auskuréiert gi sinn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Konjunktiv II Passiv Einfacher Konjunktiv II ech géif auskuréiert du géifs hie/si,hatt/et géif mir géifen dir géift si géifen Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif auskuréiert ginn du géifs hie/si,hatt/et géif mir géifen dir géift si géifen Konjunktiv II Perfekt ech wier auskuréiert ginn du wiers hien/si,hatt/et wier mir wieren dir wiert si wieren

Wortbildung des Verbs: Präfixverben, Partikelverben kuréieren

Bemerkungen (intern) None

© 2008.2010 Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises, Université du Luxembourg, Peter Gilles