Informationssystem zur Grammatik des Luxemburgischen

las-éier-en lasieren (D) LexicoLux Stammformen las-éier-en – las-éier-t – las-éier-t Kennzeichen regelmaessig Regelmäßiges Verb • Hilfsverb hunn Endungen abtrennen? ja/nein

Indikativ Aktiv Präsens ech las-éier-en du las-éier-s hien/si,hatt/et las-éier-t mir las-éier-en dir las-éier-t si las-éier-en Perfekt ech hu las-éier-t du hues las-éier-t hien/si,hatt/et huet las-éier-t mir hu las-éier-t dir hutt las-éier-t si hu las-éier-t Plusquamperfekt ech hat las-éier-t du has las-éier-t hien/si,hatt/et hat las-éier-t mir hate las-éier-t dir hat las-éier-t si hate las-éier-t Futur I ech wäert las-éier-en du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Futur II ech wäert las-éier-t hunn du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Konjunktiv II Aktiv Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif las-éier-en du géifs las-éier-en hien/si,hatt/et géif las-éier-en mir géife las-éier-en dir géift las-éier-en si géife las-éier-en Konjunktiv II Perfekt ech hätt las-éier-t du häss las-éier-t hien/si,hatt/et hätt las-éier-t mir hätte las-éier-t dir hätt las-éier-t si hätte las-éier-t Imperativ Partizip Infinitiv Singular las-éier! Plural las-éier-t! las-éier-t las-éier-en B. Passiv Indikativ Passiv Präsens ech gi las-éier-t du gëss las-éier-t hie/si,hatt/et gëtt las-éier-t mir gi las-éier-t dir gitt las-éier-t si gi las-éier-t Perfekt ech si las-éier-t ginn du bass las-éier-t ginn hien/si,hatt/et ass las-éier-t ginn mir si las-éier-t ginn dir sidd las-éier-t ginn si si las-éier-t ginn Plusquamperfekt ech war las-éier-t ginn du waars las-éier-t ginn hien/si,hatt/et war las-éier-t ginn mir ware las-éier-t ginn dir waart las-éier-t ginn si ware las-éier-t ginn Futur I ech wäert las-éier-t ginn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Futur II ech wäert las-éier-t gi sinn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Konjunktiv II Passiv Einfacher Konjunktiv II ech géif las-éier-t du géifs hie/si,hatt/et géif mir géife dir géift si géife Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif las-éier-t ginn du géifs hie/si,hatt/et géif mir géife dir géift si géife Konjunktiv II Perfekt ech wier las-éier-t ginn du wiers hien/si,hatt/et wier mir wiere dir wiert si wiere

Wortbildung des Verbs: Präfixverben, Partikelverben keine

Bemerkungen (intern) None

© 2008.2010 Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises, Université du Luxembourg, Peter Gilles