Informationssystem zur Grammatik des Luxemburgischen

léid-en löten (D) – souder qc. (F) LexicoLux Stammformen léid-en – léi-t – ge-léi-t Kennzeichen regelmaessig Regelmäßiges Verb • Hilfsverb hunn • Konsonantenvereinfachung • Auslautverhärtung Endungen abtrennen? ja/nein

Indikativ Aktiv Präsens ech léid-en du léit-s hien/si,hatt/et léi-t mir léid-en dir léi-t si léid-en Perfekt ech hu ge-léi-t du hues ge-léi-t hien/si,hatt/et huet ge-léi-t mir hu ge-léi-t dir hutt ge-léi-t si hu ge-léi-t Plusquamperfekt ech hat ge-léi-t du has ge-léi-t hien/si,hatt/et hat ge-léi-t mir hate ge-léi-t dir hat ge-léi-t si hate ge-léi-t Futur I ech wäert léid-en du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Futur II ech wäert ge-léi-t hunn du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Konjunktiv II Aktiv Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif léid-en du géifs léid-en hien/si,hatt/et géif léid-en mir géife léid-en dir géift léid-en si géife léid-en Konjunktiv II Perfekt ech hätt ge-léi-t du häss ge-léi-t hien/si,hatt/et hätt ge-léi-t mir hätte ge-léi-t dir hätt ge-léi-t si hätte ge-léi-t Imperativ Partizip Infinitiv Singular léit! Plural léi-t! ge-léi-t léid-en B. Passiv Indikativ Passiv Präsens ech gi ge-léi-t du gëss ge-léi-t hie/si,hatt/et gëtt ge-léi-t mir gi ge-léi-t dir gitt ge-léi-t si gi ge-léi-t Perfekt ech si ge-léi-t ginn du bass ge-léi-t ginn hien/si,hatt/et ass ge-léi-t ginn mir si ge-léi-t ginn dir sidd ge-léi-t ginn si si ge-léi-t ginn Plusquamperfekt ech war ge-léi-t ginn du waars ge-léi-t ginn hien/si,hatt/et war ge-léi-t ginn mir ware ge-léi-t ginn dir waart ge-léi-t ginn si ware ge-léi-t ginn Futur I ech wäert ge-léi-t ginn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Futur II ech wäert ge-léi-t gi sinn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Konjunktiv II Passiv Einfacher Konjunktiv II ech géif ge-léi-t du géifs hie/si,hatt/et géif mir géife dir géift si géife Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif ge-léi-t ginn du géifs hie/si,hatt/et géif mir géife dir géift si géife Konjunktiv II Perfekt ech wier ge-léi-t ginn du wiers hien/si,hatt/et wier mir wiere dir wiert si wiere

Wortbildung des Verbs: Präfixverben, Partikelverben verléid-en

Bemerkungen (intern) None

© 2008.2010 Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises, Université du Luxembourg, Peter Gilles