Informationssystem zur Grammatik des Luxemburgischen

léier-en lernen (D) – apprendre (F) LexicoLux Stammformen léier-en – léier-t – ge-léier-t Kennzeichen regelmaessig Regelmäßiges Verb • Hilfsverb hunn Endungen abtrennen? ja/nein

Indikativ Aktiv Präsens ech léier-en du léier-s hien/si,hatt/et léier-t mir léier-en dir léier-t si léier-en Perfekt ech hu ge-léier-t du hues ge-léier-t hien/si,hatt/et huet ge-léier-t mir hu ge-léier-t dir hutt ge-léier-t si hu ge-léier-t Plusquamperfekt ech hat ge-léier-t du has ge-léier-t hien/si,hatt/et hat ge-léier-t mir hate ge-léier-t dir hat ge-léier-t si hate ge-léier-t Futur I ech wäert léier-en du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Futur II ech wäert ge-léier-t hunn du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Konjunktiv II Aktiv Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif léier-en du géifs léier-en hien/si,hatt/et géif léier-en mir géife léier-en dir géift léier-en si géife léier-en Konjunktiv II Perfekt ech hätt ge-léier-t du häss ge-léier-t hien/si,hatt/et hätt ge-léier-t mir hätte ge-léier-t dir hätt ge-léier-t si hätte ge-léier-t Imperativ Partizip Infinitiv Singular léier! Plural léier-t! ge-léier-t léier-en B. Passiv Indikativ Passiv Präsens ech gi ge-léier-t du gëss ge-léier-t hie/si,hatt/et gëtt ge-léier-t mir gi ge-léier-t dir gitt ge-léier-t si gi ge-léier-t Perfekt ech si ge-léier-t ginn du bass ge-léier-t ginn hien/si,hatt/et ass ge-léier-t ginn mir si ge-léier-t ginn dir sidd ge-léier-t ginn si si ge-léier-t ginn Plusquamperfekt ech war ge-léier-t ginn du waars ge-léier-t ginn hien/si,hatt/et war ge-léier-t ginn mir ware ge-léier-t ginn dir waart ge-léier-t ginn si ware ge-léier-t ginn Futur I ech wäert ge-léier-t ginn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Futur II ech wäert ge-léier-t gi sinn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Konjunktiv II Passiv Einfacher Konjunktiv II ech géif ge-léier-t du géifs hie/si,hatt/et géif mir géife dir géift si géife Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif ge-léier-t ginn du géifs hie/si,hatt/et géif mir géife dir géift si géife Konjunktiv II Perfekt ech wier ge-léier-t ginn du wiers hien/si,hatt/et wier mir wiere dir wiert si wiere

Wortbildung des Verbs: Präfixverben, Partikelverben bäiléier-en • beléier-en • derbäiléier-en • erofléier-en • uléier-en • verléier-en

Bemerkungen (intern) None

© 2008.2010 Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises, Université du Luxembourg, Peter Gilles