Informationssystem zur Grammatik des Luxemburgischen

uläimen anleimen (D) – coller (F) LexicoLux Stammformen uläimen – läimt un – ugeläimt Kennzeichen regelmaessig Regelmäßiges Verb • Hilfsverb hunn • Partikelverb (un-) Endungen abtrennen? ja/nein

Indikativ Aktiv Präsens ech läimen un du läims un hien/si,hatt/et läimt un mir läimen un dir läimt un si läimen un Perfekt ech hunn ugeläimt du hues ugeläimt hien/si,hatt/et huet ugeläimt mir hunn ugeläimt dir hutt ugeläimt si hunn ugeläimt Plusquamperfekt ech hat ugeläimt du has ugeläimt hien/si,hatt/et hat ugeläimt mir haten ugeläimt dir hat ugeläimt si haten ugeläimt Futur I ech wäert uläimen du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Futur II ech wäert ugeläimt hunn du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Konjunktiv II Aktiv Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif uläimen du géifs uläimen hien/si,hatt/et géif uläimen mir géifen uläimen dir géift uläimen si géifen uläimen Konjunktiv II Perfekt ech hätt ugeläimt du häss ugeläimt hien/si,hatt/et hätt ugeläimt mir hätten ugeläimt dir hätt ugeläimt si hätten ugeläimt Imperativ Partizip Infinitiv Singular läim un! Plural läimt un! ugeläimt uläimen B. Passiv Indikativ Passiv Präsens ech ginn ugeläimt du gëss ugeläimt hie/si,hatt/et gëtt ugeläimt mir ginn ugeläimt dir gitt ugeläimt si ginn ugeläimt Perfekt ech sinn ugeläimt ginn du bass ugeläimt ginn hien/si,hatt/et ass ugeläimt ginn mir sinn ugeläimt ginn dir sidd ugeläimt ginn si sinn ugeläimt ginn Plusquamperfekt ech war ugeläimt ginn du waars ugeläimt ginn hien/si,hatt/et war ugeläimt ginn mir waren ugeläimt ginn dir waart ugeläimt ginn si waren ugeläimt ginn Futur I ech wäert ugeläimt ginn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Futur II ech wäert ugeläimt gi sinn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Konjunktiv II Passiv Einfacher Konjunktiv II ech géif ugeläimt du géifs hie/si,hatt/et géif mir géifen dir géift si géifen Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif ugeläimt ginn du géifs hie/si,hatt/et géif mir géifen dir géift si géifen Konjunktiv II Perfekt ech wier ugeläimt ginn du wiers hien/si,hatt/et wier mir wieren dir wiert si wieren

Wortbildung des Verbs: Präfixverben, Partikelverben läimen

Bemerkungen (intern) None

© 2008.2010 Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises, Université du Luxembourg, Peter Gilles