Informationssystem zur Grammatik des Luxemburgischen

uläim-en anleimen (D) – coller (F) LexicoLux Stammformen uläim-en – läim-t un – uge-läim-t Kennzeichen regelmaessig Regelmäßiges Verb • Hilfsverb hunn • Partikelverb (un-) Endungen abtrennen? ja/nein

Indikativ Aktiv Präsens ech läim-en un du läim-s un hien/si,hatt/et läim-t un mir läim-en un dir läim-t un si läim-en un Perfekt ech hunn uge-läim-t du hues uge-läim-t hien/si,hatt/et huet uge-läim-t mir hunn uge-läim-t dir hutt uge-läim-t si hunn uge-läim-t Plusquamperfekt ech hat uge-läim-t du has uge-läim-t hien/si,hatt/et hat uge-läim-t mir haten uge-läim-t dir hat uge-läim-t si haten uge-läim-t Futur I ech wäert uläim-en du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Futur II ech wäert uge-läim-t hunn du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Konjunktiv II Aktiv Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif uläim-en du géifs uläim-en hien/si,hatt/et géif uläim-en mir géifen uläim-en dir géift uläim-en si géifen uläim-en Konjunktiv II Perfekt ech hätt uge-läim-t du häss uge-läim-t hien/si,hatt/et hätt uge-läim-t mir hätten uge-läim-t dir hätt uge-läim-t si hätten uge-läim-t Imperativ Partizip Infinitiv Singular läim un! Plural läim-t un! uge-läim-t uläim-en B. Passiv Indikativ Passiv Präsens ech ginn uge-läim-t du gëss uge-läim-t hie/si,hatt/et gëtt uge-läim-t mir ginn uge-läim-t dir gitt uge-läim-t si ginn uge-läim-t Perfekt ech sinn uge-läim-t ginn du bass uge-läim-t ginn hien/si,hatt/et ass uge-läim-t ginn mir sinn uge-läim-t ginn dir sidd uge-läim-t ginn si sinn uge-läim-t ginn Plusquamperfekt ech war uge-läim-t ginn du waars uge-läim-t ginn hien/si,hatt/et war uge-läim-t ginn mir waren uge-läim-t ginn dir waart uge-läim-t ginn si waren uge-läim-t ginn Futur I ech wäert uge-läim-t ginn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Futur II ech wäert uge-läim-t gi sinn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Konjunktiv II Passiv Einfacher Konjunktiv II ech géif uge-läim-t du géifs hie/si,hatt/et géif mir géifen dir géift si géifen Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif uge-läim-t ginn du géifs hie/si,hatt/et géif mir géifen dir géift si géifen Konjunktiv II Perfekt ech wier uge-läim-t ginn du wiers hien/si,hatt/et wier mir wieren dir wiert si wieren

Wortbildung des Verbs: Präfixverben, Partikelverben läim-en

Bemerkungen (intern) None

© 2008.2010 Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises, Université du Luxembourg, Peter Gilles