Informationssystem zur Grammatik des Luxemburgischen

opléisen auflösen (D) – diluer (F) LexicoLux Stammformen opléisen – léist op – opgeléist Kennzeichen regelmaessig Regelmäßiges Verb • Hilfsverb hunn • Konsonantenvereinfachung • Partikelverb (op-) Endungen abtrennen? ja/nein

Indikativ Aktiv Präsens ech léisen op du léis op hien/si,hatt/et léist op mir léisen op dir léist op si léisen op Perfekt ech hunn opgeléist du hues opgeléist hien/si,hatt/et huet opgeléist mir hunn opgeléist dir hutt opgeléist si hunn opgeléist Plusquamperfekt ech hat opgeléist du has opgeléist hien/si,hatt/et hat opgeléist mir haten opgeléist dir hat opgeléist si haten opgeléist Futur I ech wäert opléisen du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Futur II ech wäert opgeléist hunn du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Konjunktiv II Aktiv Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif opléisen du géifs opléisen hien/si,hatt/et géif opléisen mir géifen opléisen dir géift opléisen si géifen opléisen Konjunktiv II Perfekt ech hätt opgeléist du häss opgeléist hien/si,hatt/et hätt opgeléist mir hätten opgeléist dir hätt opgeléist si hätten opgeléist Imperativ Partizip Infinitiv Singular léis op! Plural léist op! opgeléist opléisen B. Passiv Indikativ Passiv Präsens ech ginn opgeléist du gëss opgeléist hie/si,hatt/et gëtt opgeléist mir ginn opgeléist dir gitt opgeléist si ginn opgeléist Perfekt ech sinn opgeléist ginn du bass opgeléist ginn hien/si,hatt/et ass opgeléist ginn mir sinn opgeléist ginn dir sidd opgeléist ginn si sinn opgeléist ginn Plusquamperfekt ech war opgeléist ginn du waars opgeléist ginn hien/si,hatt/et war opgeléist ginn mir waren opgeléist ginn dir waart opgeléist ginn si waren opgeléist ginn Futur I ech wäert opgeléist ginn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Futur II ech wäert opgeléist gi sinn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Konjunktiv II Passiv Einfacher Konjunktiv II ech géif opgeléist du géifs hie/si,hatt/et géif mir géifen dir géift si géifen Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif opgeléist ginn du géifs hie/si,hatt/et géif mir géifen dir géift si géifen Konjunktiv II Perfekt ech wier opgeléist ginn du wiers hien/si,hatt/et wier mir wieren dir wiert si wieren

Wortbildung des Verbs: Präfixverben, Partikelverben aléisen • ausléisen • erléisen • léisen • ofléisen

Bemerkungen (intern) None

© 2008.2010 Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises, Université du Luxembourg, Peter Gilles