Informationssystem zur Grammatik des Luxemburgischen

luew-en loben (D) – louer, féliciter (F) LexicoLux Stammformen luew-en – luef-t – ge-luef-t Kennzeichen regelmaessig Regelmäßiges Verb • Hilfsverb hunn • Auslautverhärtung • Wichtiges Verb (Grundwortschatz) Endungen abtrennen? ja/nein

Indikativ Aktiv Präsens ech luew-en du luef-s hien/si,hatt/et luef-t mir luew-en dir luef-t si luew-en Perfekt ech hu ge-luef-t du hues ge-luef-t hien/si,hatt/et huet ge-luef-t mir hu ge-luef-t dir hutt ge-luef-t si hu ge-luef-t Plusquamperfekt ech hat ge-luef-t du has ge-luef-t hien/si,hatt/et hat ge-luef-t mir hate ge-luef-t dir hat ge-luef-t si hate ge-luef-t Futur I ech wäert luew-en du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Futur II ech wäert ge-luef-t hunn du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Konjunktiv II Aktiv Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif luew-en du géifs luew-en hien/si,hatt/et géif luew-en mir géife luew-en dir géift luew-en si géife luew-en Konjunktiv II Perfekt ech hätt ge-luef-t du häss ge-luef-t hien/si,hatt/et hätt ge-luef-t mir hätte ge-luef-t dir hätt ge-luef-t si hätte ge-luef-t Imperativ Partizip Infinitiv Singular luef! Plural luef-t! ge-luef-t luew-en B. Passiv Indikativ Passiv Präsens ech gi ge-luef-t du gëss ge-luef-t hie/si,hatt/et gëtt ge-luef-t mir gi ge-luef-t dir gitt ge-luef-t si gi ge-luef-t Perfekt ech si ge-luef-t ginn du bass ge-luef-t ginn hien/si,hatt/et ass ge-luef-t ginn mir si ge-luef-t ginn dir sidd ge-luef-t ginn si si ge-luef-t ginn Plusquamperfekt ech war ge-luef-t ginn du waars ge-luef-t ginn hien/si,hatt/et war ge-luef-t ginn mir ware ge-luef-t ginn dir waart ge-luef-t ginn si ware ge-luef-t ginn Futur I ech wäert ge-luef-t ginn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Futur II ech wäert ge-luef-t gi sinn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Konjunktiv II Passiv Einfacher Konjunktiv II ech géif ge-luef-t du géifs hie/si,hatt/et géif mir géife dir géift si géife Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif ge-luef-t ginn du géifs hie/si,hatt/et géif mir géife dir géift si géife Konjunktiv II Perfekt ech wier ge-luef-t ginn du wiers hien/si,hatt/et wier mir wiere dir wiert si wiere

Wortbildung des Verbs: Präfixverben, Partikelverben beluew-en

Bemerkungen (intern) None

© 2008.2010 Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises, Université du Luxembourg, Peter Gilles