Informationssystem zur Grammatik des Luxemburgischen

néideg-en nötigen (D) – forcer (F) LexicoLux Stammformen néideg-en – néideg-t – ge-néideg-t Kennzeichen regelmaessig Regelmäßiges Verb • Hilfsverb hunn Endungen abtrennen? ja/nein

Indikativ Aktiv Präsens ech néideg-en du néideg-s hien/si,hatt/et néideg-t mir néideg-en dir néideg-t si néideg-en Perfekt ech hu ge-néideg-t du hues ge-néideg-t hien/si,hatt/et huet ge-néideg-t mir hu ge-néideg-t dir hutt ge-néideg-t si hu ge-néideg-t Plusquamperfekt ech hat ge-néideg-t du has ge-néideg-t hien/si,hatt/et hat ge-néideg-t mir hate ge-néideg-t dir hat ge-néideg-t si hate ge-néideg-t Futur I ech wäert néideg-en du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Futur II ech wäert ge-néideg-t hunn du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Konjunktiv II Aktiv Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif néideg-en du géifs néideg-en hien/si,hatt/et géif néideg-en mir géifen néideg-en dir géift néideg-en si géifen néideg-en Konjunktiv II Perfekt ech hätt ge-néideg-t du häss ge-néideg-t hien/si,hatt/et hätt ge-néideg-t mir hätte ge-néideg-t dir hätt ge-néideg-t si hätte ge-néideg-t Imperativ Partizip Infinitiv Singular néideg! Plural néideg-t! ge-néideg-t néideg-en B. Passiv Indikativ Passiv Präsens ech gi ge-néideg-t du gëss ge-néideg-t hie/si,hatt/et gëtt ge-néideg-t mir gi ge-néideg-t dir gitt ge-néideg-t si gi ge-néideg-t Perfekt ech si ge-néideg-t ginn du bass ge-néideg-t ginn hien/si,hatt/et ass ge-néideg-t ginn mir si ge-néideg-t ginn dir sidd ge-néideg-t ginn si si ge-néideg-t ginn Plusquamperfekt ech war ge-néideg-t ginn du waars ge-néideg-t ginn hien/si,hatt/et war ge-néideg-t ginn mir ware ge-néideg-t ginn dir waart ge-néideg-t ginn si ware ge-néideg-t ginn Futur I ech wäert ge-néideg-t ginn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Futur II ech wäert ge-néideg-t gi sinn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Konjunktiv II Passiv Einfacher Konjunktiv II ech géif ge-néideg-t du géifs hie/si,hatt/et géif mir géife dir géift si géife Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif ge-néideg-t ginn du géifs hie/si,hatt/et géif mir géife dir géift si géife Konjunktiv II Perfekt ech wier ge-néideg-t ginn du wiers hien/si,hatt/et wier mir wiere dir wiert si wiere

Wortbildung des Verbs: Präfixverben, Partikelverben keine

Bemerkungen (intern) None

© 2008.2010 Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises, Université du Luxembourg, Peter Gilles