Informationssystem zur Grammatik des Luxemburgischen

apéilen LexicoLux Stammformen apéilen – péilt an – agepéilt Kennzeichen regelmaessig Regelmäßiges Verb • Hilfsverb hunn • Partikelverb (an-) Endungen abtrennen? ja/nein

Indikativ Aktiv Präsens ech péilen an du péils an hien/si,hatt/et péilt an mir péilen an dir péilt an si péilen an Perfekt ech hunn agepéilt du hues agepéilt hien/si,hatt/et huet agepéilt mir hunn agepéilt dir hutt agepéilt si hunn agepéilt Plusquamperfekt ech hat agepéilt du has agepéilt hien/si,hatt/et hat agepéilt mir haten agepéilt dir hat agepéilt si haten agepéilt Futur I ech wäert apéilen du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Futur II ech wäert agepéilt hunn du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Konjunktiv II Aktiv Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif apéilen du géifs apéilen hien/si,hatt/et géif apéilen mir géifen apéilen dir géift apéilen si géifen apéilen Konjunktiv II Perfekt ech hätt agepéilt du häss agepéilt hien/si,hatt/et hätt agepéilt mir hätten agepéilt dir hätt agepéilt si hätten agepéilt Imperativ Partizip Infinitiv Singular péil an! Plural péilt an! agepéilt apéilen B. Passiv Indikativ Passiv Präsens ech ginn agepéilt du gëss agepéilt hie/si,hatt/et gëtt agepéilt mir ginn agepéilt dir gitt agepéilt si ginn agepéilt Perfekt ech sinn agepéilt ginn du bass agepéilt ginn hien/si,hatt/et ass agepéilt ginn mir sinn agepéilt ginn dir sidd agepéilt ginn si sinn agepéilt ginn Plusquamperfekt ech war agepéilt ginn du waars agepéilt ginn hien/si,hatt/et war agepéilt ginn mir waren agepéilt ginn dir waart agepéilt ginn si waren agepéilt ginn Futur I ech wäert agepéilt ginn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Futur II ech wäert agepéilt gi sinn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Konjunktiv II Passiv Einfacher Konjunktiv II ech géif agepéilt du géifs hie/si,hatt/et géif mir géifen dir géift si géifen Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif agepéilt ginn du géifs hie/si,hatt/et géif mir géifen dir géift si géifen Konjunktiv II Perfekt ech wier agepéilt ginn du wiers hien/si,hatt/et wier mir wieren dir wiert si wieren

Wortbildung des Verbs: Präfixverben, Partikelverben auspéilen • ofpéilen

Bemerkungen (intern) None

© 2008.2010 Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises, Université du Luxembourg, Peter Gilles