Informationssystem zur Grammatik des Luxemburgischen

auspéil-en LexicoLux Stammformen auspéil-en – péil-t aus – ausge-péil-t Kennzeichen regelmaessig Regelmäßiges Verb • Hilfsverb hunn • Partikelverb (aus-) Endungen abtrennen? ja/nein

Indikativ Aktiv Präsens ech péil-en aus du péil-s aus hien/si,hatt/et péil-t aus mir péil-en aus dir péil-t aus si péil-en aus Perfekt ech hunn ausge-péil-t du hues ausge-péil-t hien/si,hatt/et huet ausge-péil-t mir hunn ausge-péil-t dir hutt ausge-péil-t si hunn ausge-péil-t Plusquamperfekt ech hat ausge-péil-t du has ausge-péil-t hien/si,hatt/et hat ausge-péil-t mir haten ausge-péil-t dir hat ausge-péil-t si haten ausge-péil-t Futur I ech wäert auspéil-en du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Futur II ech wäert ausge-péil-t hunn du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Konjunktiv II Aktiv Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif auspéil-en du géifs auspéil-en hien/si,hatt/et géif auspéil-en mir géifen auspéil-en dir géift auspéil-en si géifen auspéil-en Konjunktiv II Perfekt ech hätt ausge-péil-t du häss ausge-péil-t hien/si,hatt/et hätt ausge-péil-t mir hätten ausge-péil-t dir hätt ausge-péil-t si hätten ausge-péil-t Imperativ Partizip Infinitiv Singular péil aus! Plural péil-t aus! ausge-péil-t auspéil-en B. Passiv Indikativ Passiv Präsens ech ginn ausge-péil-t du gëss ausge-péil-t hie/si,hatt/et gëtt ausge-péil-t mir ginn ausge-péil-t dir gitt ausge-péil-t si ginn ausge-péil-t Perfekt ech sinn ausge-péil-t ginn du bass ausge-péil-t ginn hien/si,hatt/et ass ausge-péil-t ginn mir sinn ausge-péil-t ginn dir sidd ausge-péil-t ginn si sinn ausge-péil-t ginn Plusquamperfekt ech war ausge-péil-t ginn du waars ausge-péil-t ginn hien/si,hatt/et war ausge-péil-t ginn mir waren ausge-péil-t ginn dir waart ausge-péil-t ginn si waren ausge-péil-t ginn Futur I ech wäert ausge-péil-t ginn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Futur II ech wäert ausge-péil-t gi sinn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Konjunktiv II Passiv Einfacher Konjunktiv II ech géif ausge-péil-t du géifs hie/si,hatt/et géif mir géifen dir géift si géifen Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif ausge-péil-t ginn du géifs hie/si,hatt/et géif mir géifen dir géift si géifen Konjunktiv II Perfekt ech wier ausge-péil-t ginn du wiers hien/si,hatt/et wier mir wieren dir wiert si wieren

Wortbildung des Verbs: Präfixverben, Partikelverben apéil-en • ofpéil-en

Bemerkungen (intern) None

© 2008.2010 Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises, Université du Luxembourg, Peter Gilles