Informationssystem zur Grammatik des Luxemburgischen

péil-en mit Pfählen abstecken, vermessen (D) LexicoLux Stammformen péil-en – péil-t – ge-péil-t Kennzeichen regelmaessig Regelmäßiges Verb • Hilfsverb hunn • Seltenes Verb Endungen abtrennen? ja/nein

Indikativ Aktiv Präsens ech péil-en du péil-s hien/si,hatt/et péil-t mir péil-en dir péil-t si péil-en Perfekt ech hu ge-péil-t du hues ge-péil-t hien/si,hatt/et huet ge-péil-t mir hu ge-péil-t dir hutt ge-péil-t si hu ge-péil-t Plusquamperfekt ech hat ge-péil-t du has ge-péil-t hien/si,hatt/et hat ge-péil-t mir hate ge-péil-t dir hat ge-péil-t si hate ge-péil-t Futur I ech wäert péil-en du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Futur II ech wäert ge-péil-t hunn du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Konjunktiv II Aktiv Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif péil-en du géifs péil-en hien/si,hatt/et géif péil-en mir géife péil-en dir géift péil-en si géife péil-en Konjunktiv II Perfekt ech hätt ge-péil-t du häss ge-péil-t hien/si,hatt/et hätt ge-péil-t mir hätte ge-péil-t dir hätt ge-péil-t si hätte ge-péil-t Imperativ Partizip Infinitiv Singular péil! Plural péil-t! ge-péil-t péil-en B. Passiv Indikativ Passiv Präsens ech gi ge-péil-t du gëss ge-péil-t hie/si,hatt/et gëtt ge-péil-t mir gi ge-péil-t dir gitt ge-péil-t si gi ge-péil-t Perfekt ech si ge-péil-t ginn du bass ge-péil-t ginn hien/si,hatt/et ass ge-péil-t ginn mir si ge-péil-t ginn dir sidd ge-péil-t ginn si si ge-péil-t ginn Plusquamperfekt ech war ge-péil-t ginn du waars ge-péil-t ginn hien/si,hatt/et war ge-péil-t ginn mir ware ge-péil-t ginn dir waart ge-péil-t ginn si ware ge-péil-t ginn Futur I ech wäert ge-péil-t ginn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Futur II ech wäert ge-péil-t gi sinn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Konjunktiv II Passiv Einfacher Konjunktiv II ech géif ge-péil-t du géifs hie/si,hatt/et géif mir géife dir géift si géife Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif ge-péil-t ginn du géifs hie/si,hatt/et géif mir géife dir géift si géife Konjunktiv II Perfekt ech wier ge-péil-t ginn du wiers hien/si,hatt/et wier mir wiere dir wiert si wiere

Wortbildung des Verbs: Präfixverben, Partikelverben apéil-en • auspéil-en • ofpéil-en

Bemerkungen (intern) None

© 2008.2010 Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises, Université du Luxembourg, Peter Gilles