Informationssystem zur Grammatik des Luxemburgischen

derangéieren stören, belästigen (D) – déranger (F) LexicoLux Stammformen derangéieren – derangéiert – derangéiert Kennzeichen regelmaessig Regelmäßiges Verb • Hilfsverb hunn • präfigiertes Verb (de-) Endungen abtrennen? ja/nein

Indikativ Aktiv Präsens ech derangéieren du derangéiers hien/si,hatt/et derangéiert mir derangéieren dir derangéiert si derangéieren Perfekt ech hunn derangéiert du hues derangéiert hien/si,hatt/et huet derangéiert mir hunn derangéiert dir hutt derangéiert si hunn derangéiert Plusquamperfekt ech hat derangéiert du has derangéiert hien/si,hatt/et hat derangéiert mir haten derangéiert dir hat derangéiert si haten derangéiert Futur I ech wäert derangéieren du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Futur II ech wäert derangéiert hunn du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Konjunktiv II Aktiv Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif derangéieren du géifs derangéieren hien/si,hatt/et géif derangéieren mir géifen derangéieren dir géift derangéieren si géifen derangéieren Konjunktiv II Perfekt ech hätt derangéiert du häss derangéiert hien/si,hatt/et hätt derangéiert mir hätten derangéiert dir hätt derangéiert si hätten derangéiert Imperativ Partizip Infinitiv Singular derangéier! Plural derangéiert! derangéiert derangéieren B. Passiv Indikativ Passiv Präsens ech ginn derangéiert du gëss derangéiert hie/si,hatt/et gëtt derangéiert mir ginn derangéiert dir gitt derangéiert si ginn derangéiert Perfekt ech sinn derangéiert ginn du bass derangéiert ginn hien/si,hatt/et ass derangéiert ginn mir sinn derangéiert ginn dir sidd derangéiert ginn si sinn derangéiert ginn Plusquamperfekt ech war derangéiert ginn du waars derangéiert ginn hien/si,hatt/et war derangéiert ginn mir waren derangéiert ginn dir waart derangéiert ginn si waren derangéiert ginn Futur I ech wäert derangéiert ginn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Futur II ech wäert derangéiert gi sinn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Konjunktiv II Passiv Einfacher Konjunktiv II ech géif derangéiert du géifs hie/si,hatt/et géif mir géifen dir géift si géifen Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif derangéiert ginn du géifs hie/si,hatt/et géif mir géifen dir géift si géifen Konjunktiv II Perfekt ech wier derangéiert ginn du wiers hien/si,hatt/et wier mir wieren dir wiert si wieren

Wortbildung des Verbs: Präfixverben, Partikelverben ausrangéieren • rangéieren

Bemerkungen (intern) None

© 2008.2010 Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises, Université du Luxembourg, Peter Gilles