Informationssystem zur Grammatik des Luxemburgischen

beréier-en berühren (D) – toucher, aborder (F) LexicoLux Stammformen beréier-en – beréier-t – beréier-t Kennzeichen regelmaessig Regelmäßiges Verb • Hilfsverb hunn • präfigiertes Verb (be-) Endungen abtrennen? ja/nein Varianten gerouert (Partizip)

Indikativ Aktiv Präsens ech beréier-en du beréier-s hien/si,hatt/et beréier-t mir beréier-en dir beréier-t si beréier-en Perfekt ech hu beréier-t du hues beréier-t hien/si,hatt/et huet beréier-t mir hu beréier-t dir hutt beréier-t si hu beréier-t Plusquamperfekt ech hat beréier-t du has beréier-t hien/si,hatt/et hat beréier-t mir hate beréier-t dir hat beréier-t si hate beréier-t Futur I ech wäert beréier-en du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Futur II ech wäert beréier-t hunn du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Konjunktiv II Aktiv Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif beréier-en du géifs beréier-en hien/si,hatt/et géif beréier-en mir géife beréier-en dir géift beréier-en si géife beréier-en Konjunktiv II Perfekt ech hätt beréier-t du häss beréier-t hien/si,hatt/et hätt beréier-t mir hätte beréier-t dir hätt beréier-t si hätte beréier-t Imperativ Partizip Infinitiv Singular beréier! Plural beréier-t! beréier-t beréier-en B. Passiv Indikativ Passiv Präsens ech gi beréier-t du gëss beréier-t hie/si,hatt/et gëtt beréier-t mir gi beréier-t dir gitt beréier-t si gi beréier-t Perfekt ech si beréier-t ginn du bass beréier-t ginn hien/si,hatt/et ass beréier-t ginn mir si beréier-t ginn dir sidd beréier-t ginn si si beréier-t ginn Plusquamperfekt ech war beréier-t ginn du waars beréier-t ginn hien/si,hatt/et war beréier-t ginn mir ware beréier-t ginn dir waart beréier-t ginn si ware beréier-t ginn Futur I ech wäert beréier-t ginn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Futur II ech wäert beréier-t gi sinn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Konjunktiv II Passiv Einfacher Konjunktiv II ech géif beréier-t du géifs hie/si,hatt/et géif mir géife dir géift si géife Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif beréier-t ginn du géifs hie/si,hatt/et géif mir géife dir géift si géife Konjunktiv II Perfekt ech wier beréier-t ginn du wiers hien/si,hatt/et wier mir wiere dir wiert si wiere

Wortbildung des Verbs: Präfixverben, Partikelverben aréier-en • ëmréier-en • opréier-en • réier-en • uréier-en • verréier-en

Bemerkungen (intern) None

© 2008.2010 Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises, Université du Luxembourg, Peter Gilles