Informationssystem zur Grammatik des Luxemburgischen

verbréiw-en verbuchen (D) – comptabiliser (F) – to book (E) LexicoLux Stammformen verbréiw-en – verbréif-t – verbréif-t Kennzeichen regelmaessig Regelmäßiges Verb • Hilfsverb hunn • Auslautverhärtung • präfigiertes Verb (ver-) Endungen abtrennen? ja/nein

Indikativ Aktiv Präsens ech verbréiw-en du verbréif-s hien/si,hatt/et verbréif-t mir verbréiw-en dir verbréif-t si verbréiw-en Perfekt ech hu verbréif-t du hues verbréif-t hien/si,hatt/et huet verbréif-t mir hu verbréif-t dir hutt verbréif-t si hu verbréif-t Plusquamperfekt ech hat verbréif-t du has verbréif-t hien/si,hatt/et hat verbréif-t mir hate verbréif-t dir hat verbréif-t si hate verbréif-t Futur I ech wäert verbréiw-en du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Futur II ech wäert verbréif-t hunn du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Konjunktiv II Aktiv Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif verbréiw-en du géifs verbréiw-en hien/si,hatt/et géif verbréiw-en mir géife verbréiw-en dir géift verbréiw-en si géife verbréiw-en Konjunktiv II Perfekt ech hätt verbréif-t du häss verbréif-t hien/si,hatt/et hätt verbréif-t mir hätte verbréif-t dir hätt verbréif-t si hätte verbréif-t Imperativ Partizip Infinitiv Singular verbréif! Plural verbréif-t! verbréif-t verbréiw-en B. Passiv Indikativ Passiv Präsens ech gi verbréif-t du gëss verbréif-t hie/si,hatt/et gëtt verbréif-t mir gi verbréif-t dir gitt verbréif-t si gi verbréif-t Perfekt ech si verbréif-t ginn du bass verbréif-t ginn hien/si,hatt/et ass verbréif-t ginn mir si verbréif-t ginn dir sidd verbréif-t ginn si si verbréif-t ginn Plusquamperfekt ech war verbréif-t ginn du waars verbréif-t ginn hien/si,hatt/et war verbréif-t ginn mir ware verbréif-t ginn dir waart verbréif-t ginn si ware verbréif-t ginn Futur I ech wäert verbréif-t ginn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Futur II ech wäert verbréif-t gi sinn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Konjunktiv II Passiv Einfacher Konjunktiv II ech géif verbréif-t du géifs hie/si,hatt/et géif mir géife dir géift si géife Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif verbréif-t ginn du géifs hie/si,hatt/et géif mir géife dir géift si géife Konjunktiv II Perfekt ech wier verbréif-t ginn du wiers hien/si,hatt/et wier mir wiere dir wiert si wiere

Wortbildung des Verbs: Präfixverben, Partikelverben keine

Bemerkungen (intern) None

© 2008.2010 Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises, Université du Luxembourg, Peter Gilles