Informationssystem zur Grammatik des Luxemburgischen

agraféieren heften (D) – agrafer (F) – to baste/ append (E) LexicoLux Stammformen agraféieren – agraféiert – agraféiert Kennzeichen regelmaessig Regelmäßiges Verb • Hilfsverb hunn Endungen abtrennen? ja/nein

Indikativ Aktiv Präsens ech agraféieren du agraféiers hien/si,hatt/et agraféiert mir agraféieren dir agraféiert si agraféieren Perfekt ech hunn agraféiert du hues agraféiert hien/si,hatt/et huet agraféiert mir hunn agraféiert dir hutt agraféiert si hunn agraféiert Plusquamperfekt ech hat agraféiert du has agraféiert hien/si,hatt/et hat agraféiert mir haten agraféiert dir hat agraféiert si haten agraféiert Futur I ech wäert agraféieren du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Futur II ech wäert agraféiert hunn du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Konjunktiv II Aktiv Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif agraféieren du géifs agraféieren hien/si,hatt/et géif agraféieren mir géifen agraféieren dir géift agraféieren si géifen agraféieren Konjunktiv II Perfekt ech hätt agraféiert du häss agraféiert hien/si,hatt/et hätt agraféiert mir hätten agraféiert dir hätt agraféiert si hätten agraféiert Imperativ Partizip Infinitiv Singular agraféier! Plural agraféiert! agraféiert agraféieren B. Passiv Indikativ Passiv Präsens ech ginn agraféiert du gëss agraféiert hie/si,hatt/et gëtt agraféiert mir ginn agraféiert dir gitt agraféiert si ginn agraféiert Perfekt ech sinn agraféiert ginn du bass agraféiert ginn hien/si,hatt/et ass agraféiert ginn mir sinn agraféiert ginn dir sidd agraféiert ginn si sinn agraféiert ginn Plusquamperfekt ech war agraféiert ginn du waars agraféiert ginn hien/si,hatt/et war agraféiert ginn mir waren agraféiert ginn dir waart agraféiert ginn si waren agraféiert ginn Futur I ech wäert agraféiert ginn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Futur II ech wäert agraféiert gi sinn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Konjunktiv II Passiv Einfacher Konjunktiv II ech géif agraféiert du géifs hie/si,hatt/et géif mir géifen dir géift si géifen Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif agraféiert ginn du géifs hie/si,hatt/et géif mir géifen dir géift si géifen Konjunktiv II Perfekt ech wier agraféiert ginn du wiers hien/si,hatt/et wier mir wieren dir wiert si wieren

Wortbildung des Verbs: Präfixverben, Partikelverben keine

Bemerkungen (intern) None

© 2008.2010 Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises, Université du Luxembourg, Peter Gilles