Informationssystem zur Grammatik des Luxemburgischen

brilléieren glänzen (D) – briller (F) – to glare (E) LexicoLux Stammformen brilléieren – brilléiert – brilléiert Kennzeichen regelmaessig Regelmäßiges Verb • Hilfsverb hunn Endungen abtrennen? ja/nein

Indikativ Aktiv Präsens ech brilléieren du brilléiers hien/si,hatt/et brilléiert mir brilléieren dir brilléiert si brilléieren Perfekt ech hu brilléiert du hues brilléiert hien/si,hatt/et huet brilléiert mir hu brilléiert dir hutt brilléiert si hu brilléiert Plusquamperfekt ech hat brilléiert du has brilléiert hien/si,hatt/et hat brilléiert mir hate brilléiert dir hat brilléiert si hate brilléiert Futur I ech wäert brilléieren du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Futur II ech wäert brilléiert hunn du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Konjunktiv II Aktiv Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif brilléieren du géifs brilléieren hien/si,hatt/et géif brilléieren mir géife brilléieren dir géift brilléieren si géife brilléieren Konjunktiv II Perfekt ech hätt brilléiert du häss brilléiert hien/si,hatt/et hätt brilléiert mir hätte brilléiert dir hätt brilléiert si hätte brilléiert Imperativ Partizip Infinitiv Singular brilléier! Plural brilléiert! brilléiert brilléieren

Wortbildung des Verbs: Präfixverben, Partikelverben keine

Bemerkungen (intern) None

© 2008.2010 Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises, Université du Luxembourg, Peter Gilles