Informationssystem zur Grammatik des Luxemburgischen

brüskéieren brüskieren, überstürzen (D) – brusquer (F) – to precipitate/ rush (E) LexicoLux Stammformen brüskéieren – brüskéiert – brüskéiert Kennzeichen regelmaessig Regelmäßiges Verb • Hilfsverb hunn Endungen abtrennen? ja/nein

Indikativ Aktiv Präsens ech brüskéieren du brüskéiers hien/si,hatt/et brüskéiert mir brüskéieren dir brüskéiert si brüskéieren Perfekt ech hu brüskéiert du hues brüskéiert hien/si,hatt/et huet brüskéiert mir hu brüskéiert dir hutt brüskéiert si hu brüskéiert Plusquamperfekt ech hat brüskéiert du has brüskéiert hien/si,hatt/et hat brüskéiert mir hate brüskéiert dir hat brüskéiert si hate brüskéiert Futur I ech wäert brüskéieren du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Futur II ech wäert brüskéiert hunn du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Konjunktiv II Aktiv Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif brüskéieren du géifs brüskéieren hien/si,hatt/et géif brüskéieren mir géife brüskéieren dir géift brüskéieren si géife brüskéieren Konjunktiv II Perfekt ech hätt brüskéiert du häss brüskéiert hien/si,hatt/et hätt brüskéiert mir hätte brüskéiert dir hätt brüskéiert si hätte brüskéiert Imperativ Partizip Infinitiv Singular brüskéier! Plural brüskéiert! brüskéiert brüskéieren B. Passiv Indikativ Passiv Präsens ech gi brüskéiert du gëss brüskéiert hie/si,hatt/et gëtt brüskéiert mir gi brüskéiert dir gitt brüskéiert si gi brüskéiert Perfekt ech si brüskéiert ginn du bass brüskéiert ginn hien/si,hatt/et ass brüskéiert ginn mir si brüskéiert ginn dir sidd brüskéiert ginn si si brüskéiert ginn Plusquamperfekt ech war brüskéiert ginn du waars brüskéiert ginn hien/si,hatt/et war brüskéiert ginn mir ware brüskéiert ginn dir waart brüskéiert ginn si ware brüskéiert ginn Futur I ech wäert brüskéiert ginn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Futur II ech wäert brüskéiert gi sinn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Konjunktiv II Passiv Einfacher Konjunktiv II ech géif brüskéiert du géifs hie/si,hatt/et géif mir géife dir géift si géife Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif brüskéiert ginn du géifs hie/si,hatt/et géif mir géife dir géift si géife Konjunktiv II Perfekt ech wier brüskéiert ginn du wiers hien/si,hatt/et wier mir wiere dir wiert si wiere

Wortbildung des Verbs: Präfixverben, Partikelverben keine

Bemerkungen (intern) None

© 2008.2010 Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises, Université du Luxembourg, Peter Gilles