Informationssystem zur Grammatik des Luxemburgischen

aséi(n)en einsäen (D) – semer (F) LexicoLux Stammformen aséi(n)en – séi(n)t an – ageséi(n)t Kennzeichen regelmaessig Regelmäßiges Verb • Hilfsverb hunn • Partikelverb (an-) Endungen abtrennen? ja/nein

Indikativ Aktiv Präsens ech séi(n)en an du séi(n)s an hien/si,hatt/et séi(n)t an mir séi(n)en an dir séi(n)t an si séi(n)en an Perfekt ech hunn ageséi(n)t du hues ageséi(n)t hien/si,hatt/et huet ageséi(n)t mir hunn ageséi(n)t dir hutt ageséi(n)t si hunn ageséi(n)t Plusquamperfekt ech hat ageséi(n)t du has ageséi(n)t hien/si,hatt/et hat ageséi(n)t mir haten ageséi(n)t dir hat ageséi(n)t si haten ageséi(n)t Futur I ech wäert aséi(n)en du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Futur II ech wäert ageséi(n)t hunn du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Konjunktiv II Aktiv Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif aséi(n)en du géifs aséi(n)en hien/si,hatt/et géif aséi(n)en mir géifen aséi(n)en dir géift aséi(n)en si géifen aséi(n)en Konjunktiv II Perfekt ech hätt ageséi(n)t du häss ageséi(n)t hien/si,hatt/et hätt ageséi(n)t mir hätten ageséi(n)t dir hätt ageséi(n)t si hätten ageséi(n)t Imperativ Partizip Infinitiv Singular séi(n) an! Plural séi(n)t an! ageséi(n)t aséi(n)en B. Passiv Indikativ Passiv Präsens ech ginn ageséi(n)t du gëss ageséi(n)t hie/si,hatt/et gëtt ageséi(n)t mir ginn ageséi(n)t dir gitt ageséi(n)t si ginn ageséi(n)t Perfekt ech sinn ageséi(n)t ginn du bass ageséi(n)t ginn hien/si,hatt/et ass ageséi(n)t ginn mir sinn ageséi(n)t ginn dir sidd ageséi(n)t ginn si sinn ageséi(n)t ginn Plusquamperfekt ech war ageséi(n)t ginn du waars ageséi(n)t ginn hien/si,hatt/et war ageséi(n)t ginn mir waren ageséi(n)t ginn dir waart ageséi(n)t ginn si waren ageséi(n)t ginn Futur I ech wäert ageséi(n)t ginn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Futur II ech wäert ageséi(n)t gi sinn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Konjunktiv II Passiv Einfacher Konjunktiv II ech géif ageséi(n)t du géifs hie/si,hatt/et géif mir géifen dir géift si géifen Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif ageséi(n)t ginn du géifs hie/si,hatt/et géif mir géifen dir géift si géifen Konjunktiv II Perfekt ech wier ageséi(n)t ginn du wiers hien/si,hatt/et wier mir wieren dir wiert si wieren

Wortbildung des Verbs: Präfixverben, Partikelverben ausséi(n)en • noséi(n)en • séi(n)en

Bemerkungen (intern) None

© 2008.2010 Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises, Université du Luxembourg, Peter Gilles