Informationssystem zur Grammatik des Luxemburgischen

ofsënneren absondern (D) – séparer, excréter (F) LexicoLux Stammformen ofsënneren – sënnert of – ofgesënnert Kennzeichen regelmaessig Regelmäßiges Verb • Hilfsverb hunn • Partikelverb (of-) Endungen abtrennen? ja/nein

Indikativ Aktiv Präsens ech sënneren of du sënners of hien/si,hatt/et sënnert of mir sënneren of dir sënnert of si sënneren of Perfekt ech hunn ofgesënnert du hues ofgesënnert hien/si,hatt/et huet ofgesënnert mir hunn ofgesënnert dir hutt ofgesënnert si hunn ofgesënnert Plusquamperfekt ech hat ofgesënnert du has ofgesënnert hien/si,hatt/et hat ofgesënnert mir haten ofgesënnert dir hat ofgesënnert si haten ofgesënnert Futur I ech wäert ofsënneren du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Futur II ech wäert ofgesënnert hunn du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Konjunktiv II Aktiv Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif ofsënneren du géifs ofsënneren hien/si,hatt/et géif ofsënneren mir géifen ofsënneren dir géift ofsënneren si géifen ofsënneren Konjunktiv II Perfekt ech hätt ofgesënnert du häss ofgesënnert hien/si,hatt/et hätt ofgesënnert mir hätten ofgesënnert dir hätt ofgesënnert si hätten ofgesënnert Imperativ Partizip Infinitiv Singular sënner of! Plural sënnert of! ofgesënnert ofsënneren B. Passiv Indikativ Passiv Präsens ech ginn ofgesënnert du gëss ofgesënnert hie/si,hatt/et gëtt ofgesënnert mir ginn ofgesënnert dir gitt ofgesënnert si ginn ofgesënnert Perfekt ech sinn ofgesënnert ginn du bass ofgesënnert ginn hien/si,hatt/et ass ofgesënnert ginn mir sinn ofgesënnert ginn dir sidd ofgesënnert ginn si sinn ofgesënnert ginn Plusquamperfekt ech war ofgesënnert ginn du waars ofgesënnert ginn hien/si,hatt/et war ofgesënnert ginn mir waren ofgesënnert ginn dir waart ofgesënnert ginn si waren ofgesënnert ginn Futur I ech wäert ofgesënnert ginn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Futur II ech wäert ofgesënnert gi sinn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Konjunktiv II Passiv Einfacher Konjunktiv II ech géif ofgesënnert du géifs hie/si,hatt/et géif mir géifen dir géift si géifen Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif ofgesënnert ginn du géifs hie/si,hatt/et géif mir géifen dir géift si géifen Konjunktiv II Perfekt ech wier ofgesënnert ginn du wiers hien/si,hatt/et wier mir wieren dir wiert si wieren

Wortbildung des Verbs: Präfixverben, Partikelverben aussënneren • sënneren

Bemerkungen (intern) None

© 2008.2010 Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises, Université du Luxembourg, Peter Gilles