Informationssystem zur Grammatik des Luxemburgischen

soignéieren pflegen (D) – soigner (F) LexicoLux Stammformen soignéieren – soignéiert – soignéiert Kennzeichen regelmaessig Regelmäßiges Verb • Hilfsverb hunn Endungen abtrennen? ja/nein

Indikativ Aktiv Präsens ech soignéieren du soignéiers hien/si,hatt/et soignéiert mir soignéieren dir soignéiert si soignéieren Perfekt ech hu soignéiert du hues soignéiert hien/si,hatt/et huet soignéiert mir hu soignéiert dir hutt soignéiert si hu soignéiert Plusquamperfekt ech hat soignéiert du has soignéiert hien/si,hatt/et hat soignéiert mir hate soignéiert dir hat soignéiert si hate soignéiert Futur I ech wäert soignéieren du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Futur II ech wäert soignéiert hunn du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Konjunktiv II Aktiv Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif soignéieren du géifs soignéieren hien/si,hatt/et géif soignéieren mir géife soignéieren dir géift soignéieren si géife soignéieren Konjunktiv II Perfekt ech hätt soignéiert du häss soignéiert hien/si,hatt/et hätt soignéiert mir hätte soignéiert dir hätt soignéiert si hätte soignéiert Imperativ Partizip Infinitiv Singular soignéier! Plural soignéiert! soignéiert soignéieren B. Passiv Indikativ Passiv Präsens ech gi soignéiert du gëss soignéiert hie/si,hatt/et gëtt soignéiert mir gi soignéiert dir gitt soignéiert si gi soignéiert Perfekt ech si soignéiert ginn du bass soignéiert ginn hien/si,hatt/et ass soignéiert ginn mir si soignéiert ginn dir sidd soignéiert ginn si si soignéiert ginn Plusquamperfekt ech war soignéiert ginn du waars soignéiert ginn hien/si,hatt/et war soignéiert ginn mir ware soignéiert ginn dir waart soignéiert ginn si ware soignéiert ginn Futur I ech wäert soignéiert ginn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Futur II ech wäert soignéiert gi sinn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Konjunktiv II Passiv Einfacher Konjunktiv II ech géif soignéiert du géifs hie/si,hatt/et géif mir géife dir géift si géife Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif soignéiert ginn du géifs hie/si,hatt/et géif mir géife dir géift si géife Konjunktiv II Perfekt ech wier soignéiert ginn du wiers hien/si,hatt/et wier mir wiere dir wiert si wiere

Wortbildung des Verbs: Präfixverben, Partikelverben keine

Bemerkungen (intern) None

© 2008.2010 Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises, Université du Luxembourg, Peter Gilles