Informationssystem zur Grammatik des Luxemburgischen

ëmspan-en umspannen (D) – embrasser qch. (F) LexicoLux Stammformen ëmspan-en – spaan-t ëm – ëmge-spaan-t Kennzeichen Unregelmäßiges Verb • Hilfsverb hunn • Partikelverb (ëm-) • Vokalverdoppelung Endungen abtrennen? ja/nein

Indikativ Aktiv Präsens ech span-en ëm du spaan-s ëm hien/si,hatt/et spaan-t ëm mir span-en ëm dir spaan-t ëm si span-en ëm Perfekt ech hunn ëmge-spaan-t du hues ëmge-spaan-t hien/si,hatt/et huet ëmge-spaan-t mir hunn ëmge-spaan-t dir hutt ëmge-spaan-t si hunn ëmge-spaan-t Plusquamperfekt ech hat ëmge-spaan-t du has ëmge-spaan-t hien/si,hatt/et hat ëmge-spaan-t mir haten ëmge-spaan-t dir hat ëmge-spaan-t si haten ëmge-spaan-t Futur I ech wäert ëmspan-en du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Futur II ech wäert ëmge-spaan-t hunn du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Konjunktiv II Aktiv Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif ëmspan-en du géifs ëmspan-en hien/si,hatt/et géif ëmspan-en mir géifen ëmspan-en dir géift ëmspan-en si géifen ëmspan-en Konjunktiv II Perfekt ech hätt ëmge-spaan-t du häss ëmge-spaan-t hien/si,hatt/et hätt ëmge-spaan-t mir hätten ëmge-spaan-t dir hätt ëmge-spaan-t si hätten ëmge-spaan-t Imperativ Partizip Infinitiv Singular span ëm! Plural spaan-t ëm! ëmge-spaan-t ëmspan-en B. Passiv Indikativ Passiv Präsens ech ginn ëmge-spaan-t du gëss ëmge-spaan-t hie/si,hatt/et gëtt ëmge-spaan-t mir ginn ëmge-spaan-t dir gitt ëmge-spaan-t si ginn ëmge-spaan-t Perfekt ech sinn ëmge-spaan-t ginn du bass ëmge-spaan-t ginn hien/si,hatt/et ass ëmge-spaan-t ginn mir sinn ëmge-spaan-t ginn dir sidd ëmge-spaan-t ginn si sinn ëmge-spaan-t ginn Plusquamperfekt ech war ëmge-spaan-t ginn du waars ëmge-spaan-t ginn hien/si,hatt/et war ëmge-spaan-t ginn mir waren ëmge-spaan-t ginn dir waart ëmge-spaan-t ginn si waren ëmge-spaan-t ginn Futur I ech wäert ëmge-spaan-t ginn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Futur II ech wäert ëmge-spaan-t gi sinn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Konjunktiv II Passiv Einfacher Konjunktiv II ech géif ëmge-spaan-t du géifs hie/si,hatt/et géif mir géifen dir géift si géifen Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif ëmge-spaan-t ginn du géifs hie/si,hatt/et géif mir géifen dir géift si géifen Konjunktiv II Perfekt ech wier ëmge-spaan-t ginn du wiers hien/si,hatt/et wier mir wieren dir wiert si wieren

Wortbildung des Verbs: Präfixverben, Partikelverben aspan-en • ausspan-en • bespan-en • druspan-en • entspan-en • iwwerspan-en • opspan-en • span-en • uspan-en • virspan-en

Bemerkungen (intern) None

© 2008.2010 Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises, Université du Luxembourg, Peter Gilles