Informationssystem zur Grammatik des Luxemburgischen

versprëtzen verspritzen (D) – gicler (F) LexicoLux Stammformen versprëtzen – versprëtzt – versprëtzt Kennzeichen regelmaessig Regelmäßiges Verb • Hilfsverb hunn • Konsonantenvereinfachung • präfigiertes Verb (ver-) Endungen abtrennen? ja/nein

Indikativ Aktiv Präsens ech versprëtzen du versprëtz hien/si,hatt/et versprëtzt mir versprëtzen dir versprëtzt si versprëtzen Perfekt ech hu versprëtzt du hues versprëtzt hien/si,hatt/et huet versprëtzt mir hu versprëtzt dir hutt versprëtzt si hu versprëtzt Plusquamperfekt ech hat versprëtzt du has versprëtzt hien/si,hatt/et hat versprëtzt mir hate versprëtzt dir hat versprëtzt si hate versprëtzt Futur I ech wäert versprëtzen du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Futur II ech wäert versprëtzt hunn du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Konjunktiv II Aktiv Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif versprëtzen du géifs versprëtzen hien/si,hatt/et géif versprëtzen mir géife versprëtzen dir géift versprëtzen si géife versprëtzen Konjunktiv II Perfekt ech hätt versprëtzt du häss versprëtzt hien/si,hatt/et hätt versprëtzt mir hätte versprëtzt dir hätt versprëtzt si hätte versprëtzt Imperativ Partizip Infinitiv Singular versprëtz! Plural versprëtzt! versprëtzt versprëtzen B. Passiv Indikativ Passiv Präsens ech gi versprëtzt du gëss versprëtzt hie/si,hatt/et gëtt versprëtzt mir gi versprëtzt dir gitt versprëtzt si gi versprëtzt Perfekt ech si versprëtzt ginn du bass versprëtzt ginn hien/si,hatt/et ass versprëtzt ginn mir si versprëtzt ginn dir sidd versprëtzt ginn si si versprëtzt ginn Plusquamperfekt ech war versprëtzt ginn du waars versprëtzt ginn hien/si,hatt/et war versprëtzt ginn mir ware versprëtzt ginn dir waart versprëtzt ginn si ware versprëtzt ginn Futur I ech wäert versprëtzt ginn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Futur II ech wäert versprëtzt gi sinn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Konjunktiv II Passiv Einfacher Konjunktiv II ech géif versprëtzt du géifs hie/si,hatt/et géif mir géife dir géift si géife Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif versprëtzt ginn du géifs hie/si,hatt/et géif mir géife dir géift si géife Konjunktiv II Perfekt ech wier versprëtzt ginn du wiers hien/si,hatt/et wier mir wiere dir wiert si wiere

Wortbildung des Verbs: Präfixverben, Partikelverben asprëtzen • besprëtzen • opsprëtzen • sprëtzen • usprëtzen

Bemerkungen (intern) None

© 2008.2010 Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises, Université du Luxembourg, Peter Gilles