Informationssystem zur Grammatik des Luxemburgischen

stëtzen stützen (D) – appuyer, accoter (F) – firm up (E) LexicoLux Stammformen stëtzen – stëtzt – gestëtzt Kennzeichen regelmaessig Regelmäßiges Verb • Hilfsverb hunn • Konsonantenvereinfachung Endungen abtrennen? ja/nein

Indikativ Aktiv Präsens ech stëtzen du stëtz hien/si,hatt/et stëtzt mir stëtzen dir stëtzt si stëtzen Perfekt ech hu gestëtzt du hues gestëtzt hien/si,hatt/et huet gestëtzt mir hu gestëtzt dir hutt gestëtzt si hu gestëtzt Plusquamperfekt ech hat gestëtzt du has gestëtzt hien/si,hatt/et hat gestëtzt mir hate gestëtzt dir hat gestëtzt si hate gestëtzt Futur I ech wäert stëtzen du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Futur II ech wäert gestëtzt hunn du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Konjunktiv II Aktiv Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif stëtzen du géifs stëtzen hien/si,hatt/et géif stëtzen mir géife stëtzen dir géift stëtzen si géife stëtzen Konjunktiv II Perfekt ech hätt gestëtzt du häss gestëtzt hien/si,hatt/et hätt gestëtzt mir hätte gestëtzt dir hätt gestëtzt si hätte gestëtzt Imperativ Partizip Infinitiv Singular stëtz! Plural stëtzt! gestëtzt stëtzen B. Passiv Indikativ Passiv Präsens ech gi gestëtzt du gëss gestëtzt hie/si,hatt/et gëtt gestëtzt mir gi gestëtzt dir gitt gestëtzt si gi gestëtzt Perfekt ech si gestëtzt ginn du bass gestëtzt ginn hien/si,hatt/et ass gestëtzt ginn mir si gestëtzt ginn dir sidd gestëtzt ginn si si gestëtzt ginn Plusquamperfekt ech war gestëtzt ginn du waars gestëtzt ginn hien/si,hatt/et war gestëtzt ginn mir ware gestëtzt ginn dir waart gestëtzt ginn si ware gestëtzt ginn Futur I ech wäert gestëtzt ginn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Futur II ech wäert gestëtzt gi sinn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Konjunktiv II Passiv Einfacher Konjunktiv II ech géif gestëtzt du géifs hie/si,hatt/et géif mir géife dir géift si géife Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif gestëtzt ginn du géifs hie/si,hatt/et géif mir géife dir géift si géife Konjunktiv II Perfekt ech wier gestëtzt ginn du wiers hien/si,hatt/et wier mir wiere dir wiert si wiere

Wortbildung des Verbs: Präfixverben, Partikelverben keine

Bemerkungen (intern) None

© 2008.2010 Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises, Université du Luxembourg, Peter Gilles