Informationssystem zur Grammatik des Luxemburgischen

opsuckel-en aufsaugen (D) – absorber (F) LexicoLux Stammformen opsuckel-en – suckel-t op – opge-suckel-t Kennzeichen regelmaessig Regelmäßiges Verb • Hilfsverb hunn • Partikelverb (op-) Endungen abtrennen? ja/nein

Indikativ Aktiv Präsens ech suckel-en op du suckel-s op hien/si,hatt/et suckel-t op mir suckel-en op dir suckel-t op si suckel-en op Perfekt ech hunn opge-suckel-t du hues opge-suckel-t hien/si,hatt/et huet opge-suckel-t mir hunn opge-suckel-t dir hutt opge-suckel-t si hunn opge-suckel-t Plusquamperfekt ech hat opge-suckel-t du has opge-suckel-t hien/si,hatt/et hat opge-suckel-t mir haten opge-suckel-t dir hat opge-suckel-t si haten opge-suckel-t Futur I ech wäert opsuckel-en du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Futur II ech wäert opge-suckel-t hunn du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Konjunktiv II Aktiv Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif opsuckel-en du géifs opsuckel-en hien/si,hatt/et géif opsuckel-en mir géifen opsuckel-en dir géift opsuckel-en si géifen opsuckel-en Konjunktiv II Perfekt ech hätt opge-suckel-t du häss opge-suckel-t hien/si,hatt/et hätt opge-suckel-t mir hätten opge-suckel-t dir hätt opge-suckel-t si hätten opge-suckel-t Imperativ Partizip Infinitiv Singular suckel op! Plural suckel-t op! opge-suckel-t opsuckel-en B. Passiv Indikativ Passiv Präsens ech ginn opge-suckel-t du gëss opge-suckel-t hie/si,hatt/et gëtt opge-suckel-t mir ginn opge-suckel-t dir gitt opge-suckel-t si ginn opge-suckel-t Perfekt ech sinn opge-suckel-t ginn du bass opge-suckel-t ginn hien/si,hatt/et ass opge-suckel-t ginn mir sinn opge-suckel-t ginn dir sidd opge-suckel-t ginn si sinn opge-suckel-t ginn Plusquamperfekt ech war opge-suckel-t ginn du waars opge-suckel-t ginn hien/si,hatt/et war opge-suckel-t ginn mir waren opge-suckel-t ginn dir waart opge-suckel-t ginn si waren opge-suckel-t ginn Futur I ech wäert opge-suckel-t ginn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Futur II ech wäert opge-suckel-t gi sinn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Konjunktiv II Passiv Einfacher Konjunktiv II ech géif opge-suckel-t du géifs hie/si,hatt/et géif mir géifen dir géift si géifen Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif opge-suckel-t ginn du géifs hie/si,hatt/et géif mir géifen dir géift si géifen Konjunktiv II Perfekt ech wier opge-suckel-t ginn du wiers hien/si,hatt/et wier mir wieren dir wiert si wieren

Wortbildung des Verbs: Präfixverben, Partikelverben aussuckel-en • suckel-en • usuckel-en

Bemerkungen (intern) None

© 2008.2010 Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises, Université du Luxembourg, Peter Gilles