Informationssystem zur Grammatik des Luxemburgischen

austéitsch-en ausbeulen (D) – débosseler (F) LexicoLux Stammformen austéitsch-en – téitsch-t aus – ausge-téitsch-t Kennzeichen regelmaessig Regelmäßiges Verb • Hilfsverb hunn • Partikelverb (aus-) Endungen abtrennen? ja/nein

Indikativ Aktiv Präsens ech téitsch-en aus du téitsch-s aus hien/si,hatt/et téitsch-t aus mir téitsch-en aus dir téitsch-t aus si téitsch-en aus Perfekt ech hunn ausge-téitsch-t du hues ausge-téitsch-t hien/si,hatt/et huet ausge-téitsch-t mir hunn ausge-téitsch-t dir hutt ausge-téitsch-t si hunn ausge-téitsch-t Plusquamperfekt ech hat ausge-téitsch-t du has ausge-téitsch-t hien/si,hatt/et hat ausge-téitsch-t mir haten ausge-téitsch-t dir hat ausge-téitsch-t si haten ausge-téitsch-t Futur I ech wäert austéitsch-en du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Futur II ech wäert ausge-téitsch-t hunn du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Konjunktiv II Aktiv Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif austéitsch-en du géifs austéitsch-en hien/si,hatt/et géif austéitsch-en mir géifen austéitsch-en dir géift austéitsch-en si géifen austéitsch-en Konjunktiv II Perfekt ech hätt ausge-téitsch-t du häss ausge-téitsch-t hien/si,hatt/et hätt ausge-téitsch-t mir hätten ausge-téitsch-t dir hätt ausge-téitsch-t si hätten ausge-téitsch-t Imperativ Partizip Infinitiv Singular téitsch aus! Plural téitsch-t aus! ausge-téitsch-t austéitsch-en B. Passiv Indikativ Passiv Präsens ech ginn ausge-téitsch-t du gëss ausge-téitsch-t hie/si,hatt/et gëtt ausge-téitsch-t mir ginn ausge-téitsch-t dir gitt ausge-téitsch-t si ginn ausge-téitsch-t Perfekt ech sinn ausge-téitsch-t ginn du bass ausge-téitsch-t ginn hien/si,hatt/et ass ausge-téitsch-t ginn mir sinn ausge-téitsch-t ginn dir sidd ausge-téitsch-t ginn si sinn ausge-téitsch-t ginn Plusquamperfekt ech war ausge-téitsch-t ginn du waars ausge-téitsch-t ginn hien/si,hatt/et war ausge-téitsch-t ginn mir waren ausge-téitsch-t ginn dir waart ausge-téitsch-t ginn si waren ausge-téitsch-t ginn Futur I ech wäert ausge-téitsch-t ginn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Futur II ech wäert ausge-téitsch-t gi sinn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Konjunktiv II Passiv Einfacher Konjunktiv II ech géif ausge-téitsch-t du géifs hie/si,hatt/et géif mir géifen dir géift si géifen Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif ausge-téitsch-t ginn du géifs hie/si,hatt/et géif mir géifen dir géift si géifen Konjunktiv II Perfekt ech wier ausge-téitsch-t ginn du wiers hien/si,hatt/et wier mir wieren dir wiert si wieren

Wortbildung des Verbs: Präfixverben, Partikelverben téitsch-en • zertéitsch-en

Bemerkungen (intern) None

© 2008.2010 Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises, Université du Luxembourg, Peter Gilles