Informationssystem zur Grammatik des Luxemburgischen

testéieren testen (D) – tester (F) LexicoLux Stammformen testéieren – testéiert – testéiert Kennzeichen regelmaessig Regelmäßiges Verb • Hilfsverb hunn Endungen abtrennen? ja/nein Varianten testen

Indikativ Aktiv Präsens ech testéieren du testéiers hien/si,hatt/et testéiert mir testéieren dir testéiert si testéieren Perfekt ech hunn testéiert du hues testéiert hien/si,hatt/et huet testéiert mir hunn testéiert dir hutt testéiert si hunn testéiert Plusquamperfekt ech hat testéiert du has testéiert hien/si,hatt/et hat testéiert mir haten testéiert dir hat testéiert si haten testéiert Futur I ech wäert testéieren du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Futur II ech wäert testéiert hunn du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Konjunktiv II Aktiv Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif testéieren du géifs testéieren hien/si,hatt/et géif testéieren mir géifen testéieren dir géift testéieren si géifen testéieren Konjunktiv II Perfekt ech hätt testéiert du häss testéiert hien/si,hatt/et hätt testéiert mir hätten testéiert dir hätt testéiert si hätten testéiert Imperativ Partizip Infinitiv Singular testéier! Plural testéiert! testéiert testéieren B. Passiv Indikativ Passiv Präsens ech ginn testéiert du gëss testéiert hie/si,hatt/et gëtt testéiert mir ginn testéiert dir gitt testéiert si ginn testéiert Perfekt ech sinn testéiert ginn du bass testéiert ginn hien/si,hatt/et ass testéiert ginn mir sinn testéiert ginn dir sidd testéiert ginn si sinn testéiert ginn Plusquamperfekt ech war testéiert ginn du waars testéiert ginn hien/si,hatt/et war testéiert ginn mir waren testéiert ginn dir waart testéiert ginn si waren testéiert ginn Futur I ech wäert testéiert ginn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Futur II ech wäert testéiert gi sinn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Konjunktiv II Passiv Einfacher Konjunktiv II ech géif testéiert du géifs hie/si,hatt/et géif mir géifen dir géift si géifen Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif testéiert ginn du géifs hie/si,hatt/et géif mir géifen dir géift si géifen Konjunktiv II Perfekt ech wier testéiert ginn du wiers hien/si,hatt/et wier mir wieren dir wiert si wieren

Wortbildung des Verbs: Präfixverben, Partikelverben keine

Bemerkungen (intern) None

© 2008.2010 Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises, Université du Luxembourg, Peter Gilles