Informationssystem zur Grammatik des Luxemburgischen

usurpéieren angreifen, bemächtigen (D) – usurper (F) – usurp (E) LexicoLux Stammformen usurpéieren – usurpéiert – usurpéiert Kennzeichen regelmaessig Regelmäßiges Verb • Hilfsverb hunn Endungen abtrennen? ja/nein

Indikativ Aktiv Präsens ech usurpéieren du usurpéiers hien/si,hatt/et usurpéiert mir usurpéieren dir usurpéiert si usurpéieren Perfekt ech hunn usurpéiert du hues usurpéiert hien/si,hatt/et huet usurpéiert mir hunn usurpéiert dir hutt usurpéiert si hunn usurpéiert Plusquamperfekt ech hat usurpéiert du has usurpéiert hien/si,hatt/et hat usurpéiert mir haten usurpéiert dir hat usurpéiert si haten usurpéiert Futur I ech wäert usurpéieren du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Futur II ech wäert usurpéiert hunn du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Konjunktiv II Aktiv Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif usurpéieren du géifs usurpéieren hien/si,hatt/et géif usurpéieren mir géifen usurpéieren dir géift usurpéieren si géifen usurpéieren Konjunktiv II Perfekt ech hätt usurpéiert du häss usurpéiert hien/si,hatt/et hätt usurpéiert mir hätten usurpéiert dir hätt usurpéiert si hätten usurpéiert Imperativ Partizip Infinitiv Singular usurpéier! Plural usurpéiert! usurpéiert usurpéieren B. Passiv Indikativ Passiv Präsens ech ginn usurpéiert du gëss usurpéiert hie/si,hatt/et gëtt usurpéiert mir ginn usurpéiert dir gitt usurpéiert si ginn usurpéiert Perfekt ech sinn usurpéiert ginn du bass usurpéiert ginn hien/si,hatt/et ass usurpéiert ginn mir sinn usurpéiert ginn dir sidd usurpéiert ginn si sinn usurpéiert ginn Plusquamperfekt ech war usurpéiert ginn du waars usurpéiert ginn hien/si,hatt/et war usurpéiert ginn mir waren usurpéiert ginn dir waart usurpéiert ginn si waren usurpéiert ginn Futur I ech wäert usurpéiert ginn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Futur II ech wäert usurpéiert gi sinn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Konjunktiv II Passiv Einfacher Konjunktiv II ech géif usurpéiert du géifs hie/si,hatt/et géif mir géifen dir géift si géifen Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif usurpéiert ginn du géifs hie/si,hatt/et géif mir géifen dir géift si géifen Konjunktiv II Perfekt ech wier usurpéiert ginn du wiers hien/si,hatt/et wier mir wieren dir wiert si wieren

Wortbildung des Verbs: Präfixverben, Partikelverben keine

Bemerkungen (intern) None

© 2008.2010 Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises, Université du Luxembourg, Peter Gilles