Informationssystem zur Grammatik des Luxemburgischen

usurp-éier-en angreifen, bemächtigen (D) – usurper (F) – usurp (E) LexicoLux Stammformen usurp-éier-en – usurp-éier-t – usurp-éier-t Kennzeichen regelmaessig Regelmäßiges Verb • Hilfsverb hunn Endungen abtrennen? ja/nein

Indikativ Aktiv Präsens ech usurp-éier-en du usurp-éier-s hien/si,hatt/et usurp-éier-t mir usurp-éier-en dir usurp-éier-t si usurp-éier-en Perfekt ech hunn usurp-éier-t du hues usurp-éier-t hien/si,hatt/et huet usurp-éier-t mir hunn usurp-éier-t dir hutt usurp-éier-t si hunn usurp-éier-t Plusquamperfekt ech hat usurp-éier-t du has usurp-éier-t hien/si,hatt/et hat usurp-éier-t mir haten usurp-éier-t dir hat usurp-éier-t si haten usurp-éier-t Futur I ech wäert usurp-éier-en du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Futur II ech wäert usurp-éier-t hunn du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Konjunktiv II Aktiv Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif usurp-éier-en du géifs usurp-éier-en hien/si,hatt/et géif usurp-éier-en mir géifen usurp-éier-en dir géift usurp-éier-en si géifen usurp-éier-en Konjunktiv II Perfekt ech hätt usurp-éier-t du häss usurp-éier-t hien/si,hatt/et hätt usurp-éier-t mir hätten usurp-éier-t dir hätt usurp-éier-t si hätten usurp-éier-t Imperativ Partizip Infinitiv Singular usurp-éier! Plural usurp-éier-t! usurp-éier-t usurp-éier-en B. Passiv Indikativ Passiv Präsens ech ginn usurp-éier-t du gëss usurp-éier-t hie/si,hatt/et gëtt usurp-éier-t mir ginn usurp-éier-t dir gitt usurp-éier-t si ginn usurp-éier-t Perfekt ech sinn usurp-éier-t ginn du bass usurp-éier-t ginn hien/si,hatt/et ass usurp-éier-t ginn mir sinn usurp-éier-t ginn dir sidd usurp-éier-t ginn si sinn usurp-éier-t ginn Plusquamperfekt ech war usurp-éier-t ginn du waars usurp-éier-t ginn hien/si,hatt/et war usurp-éier-t ginn mir waren usurp-éier-t ginn dir waart usurp-éier-t ginn si waren usurp-éier-t ginn Futur I ech wäert usurp-éier-t ginn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Futur II ech wäert usurp-éier-t gi sinn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Konjunktiv II Passiv Einfacher Konjunktiv II ech géif usurp-éier-t du géifs hie/si,hatt/et géif mir géifen dir géift si géifen Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif usurp-éier-t ginn du géifs hie/si,hatt/et géif mir géifen dir géift si géifen Konjunktiv II Perfekt ech wier usurp-éier-t ginn du wiers hien/si,hatt/et wier mir wieren dir wiert si wieren

Wortbildung des Verbs: Präfixverben, Partikelverben keine

Bemerkungen (intern) None

© 2008.2010 Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises, Université du Luxembourg, Peter Gilles