Informationssystem zur Grammatik des Luxemburgischen

uwénkelen anwinkeln (D) LexicoLux Stammformen uwénkelen – wénkelt un – ugewénkelt Kennzeichen regelmaessig Regelmäßiges Verb • Hilfsverb hunn • Partikelverb (un-) Endungen abtrennen? ja/nein

Indikativ Aktiv Präsens ech wénkelen un du wénkels un hien/si,hatt/et wénkelt un mir wénkelen un dir wénkelt un si wénkelen un Perfekt ech hunn ugewénkelt du hues ugewénkelt hien/si,hatt/et huet ugewénkelt mir hunn ugewénkelt dir hutt ugewénkelt si hunn ugewénkelt Plusquamperfekt ech hat ugewénkelt du has ugewénkelt hien/si,hatt/et hat ugewénkelt mir haten ugewénkelt dir hat ugewénkelt si haten ugewénkelt Futur I ech wäert uwénkelen du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Futur II ech wäert ugewénkelt hunn du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Konjunktiv II Aktiv Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif uwénkelen du géifs uwénkelen hien/si,hatt/et géif uwénkelen mir géifen uwénkelen dir géift uwénkelen si géifen uwénkelen Konjunktiv II Perfekt ech hätt ugewénkelt du häss ugewénkelt hien/si,hatt/et hätt ugewénkelt mir hätten ugewénkelt dir hätt ugewénkelt si hätten ugewénkelt Imperativ Partizip Infinitiv Singular wénkel un! Plural wénkelt un! ugewénkelt uwénkelen B. Passiv Indikativ Passiv Präsens ech ginn ugewénkelt du gëss ugewénkelt hie/si,hatt/et gëtt ugewénkelt mir ginn ugewénkelt dir gitt ugewénkelt si ginn ugewénkelt Perfekt ech sinn ugewénkelt ginn du bass ugewénkelt ginn hien/si,hatt/et ass ugewénkelt ginn mir sinn ugewénkelt ginn dir sidd ugewénkelt ginn si sinn ugewénkelt ginn Plusquamperfekt ech war ugewénkelt ginn du waars ugewénkelt ginn hien/si,hatt/et war ugewénkelt ginn mir waren ugewénkelt ginn dir waart ugewénkelt ginn si waren ugewénkelt ginn Futur I ech wäert ugewénkelt ginn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Futur II ech wäert ugewénkelt gi sinn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Konjunktiv II Passiv Einfacher Konjunktiv II ech géif ugewénkelt du géifs hie/si,hatt/et géif mir géifen dir géift si géifen Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif ugewénkelt ginn du géifs hie/si,hatt/et géif mir géifen dir géift si géifen Konjunktiv II Perfekt ech wier ugewénkelt ginn du wiers hien/si,hatt/et wier mir wieren dir wiert si wieren

Wortbildung des Verbs: Präfixverben, Partikelverben keine

Bemerkungen (intern) None

© 2008.2010 Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises, Université du Luxembourg, Peter Gilles