Informationssystem zur Grammatik des Luxemburgischen

uwénkel-en anwinkeln (D) LexicoLux Stammformen uwénkel-en – wénkel-t un – uge-wénkel-t Kennzeichen regelmaessig Regelmäßiges Verb • Hilfsverb hunn • Partikelverb (un-) Endungen abtrennen? ja/nein

Indikativ Aktiv Präsens ech wénkel-en un du wénkel-s un hien/si,hatt/et wénkel-t un mir wénkel-en un dir wénkel-t un si wénkel-en un Perfekt ech hunn uge-wénkel-t du hues uge-wénkel-t hien/si,hatt/et huet uge-wénkel-t mir hunn uge-wénkel-t dir hutt uge-wénkel-t si hunn uge-wénkel-t Plusquamperfekt ech hat uge-wénkel-t du has uge-wénkel-t hien/si,hatt/et hat uge-wénkel-t mir haten uge-wénkel-t dir hat uge-wénkel-t si haten uge-wénkel-t Futur I ech wäert uwénkel-en du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Futur II ech wäert uge-wénkel-t hunn du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Konjunktiv II Aktiv Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif uwénkel-en du géifs uwénkel-en hien/si,hatt/et géif uwénkel-en mir géifen uwénkel-en dir géift uwénkel-en si géifen uwénkel-en Konjunktiv II Perfekt ech hätt uge-wénkel-t du häss uge-wénkel-t hien/si,hatt/et hätt uge-wénkel-t mir hätten uge-wénkel-t dir hätt uge-wénkel-t si hätten uge-wénkel-t Imperativ Partizip Infinitiv Singular wénkel un! Plural wénkel-t un! uge-wénkel-t uwénkel-en B. Passiv Indikativ Passiv Präsens ech ginn uge-wénkel-t du gëss uge-wénkel-t hie/si,hatt/et gëtt uge-wénkel-t mir ginn uge-wénkel-t dir gitt uge-wénkel-t si ginn uge-wénkel-t Perfekt ech sinn uge-wénkel-t ginn du bass uge-wénkel-t ginn hien/si,hatt/et ass uge-wénkel-t ginn mir sinn uge-wénkel-t ginn dir sidd uge-wénkel-t ginn si sinn uge-wénkel-t ginn Plusquamperfekt ech war uge-wénkel-t ginn du waars uge-wénkel-t ginn hien/si,hatt/et war uge-wénkel-t ginn mir waren uge-wénkel-t ginn dir waart uge-wénkel-t ginn si waren uge-wénkel-t ginn Futur I ech wäert uge-wénkel-t ginn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Futur II ech wäert uge-wénkel-t gi sinn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerten dir wäert si wäerten Konjunktiv II Passiv Einfacher Konjunktiv II ech géif uge-wénkel-t du géifs hie/si,hatt/et géif mir géifen dir géift si géifen Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif uge-wénkel-t ginn du géifs hie/si,hatt/et géif mir géifen dir géift si géifen Konjunktiv II Perfekt ech wier uge-wénkel-t ginn du wiers hien/si,hatt/et wier mir wieren dir wiert si wieren

Wortbildung des Verbs: Präfixverben, Partikelverben keine

Bemerkungen (intern) None

© 2008.2010 Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises, Université du Luxembourg, Peter Gilles