Informationssystem zur Grammatik des Luxemburgischen

wënsch-en wünschen (D) – souhaiter (F) – wish (E) LexicoLux Stammformen wënsch-en – wënsch-t – ge-wënsch-t Kennzeichen regelmaessig Regelmäßiges Verb • Hilfsverb hunn • Wichtiges Verb (Grundwortschatz) Endungen abtrennen? ja/nein

Indikativ Aktiv Präsens ech wënsch-en du wënsch-s hien/si,hatt/et wënsch-t mir wënsch-en dir wënsch-t si wënsch-en Perfekt ech hu ge-wënsch-t du hues ge-wënsch-t hien/si,hatt/et huet ge-wënsch-t mir hu ge-wënsch-t dir hutt ge-wënsch-t si hu ge-wënsch-t Plusquamperfekt ech hat ge-wënsch-t du has ge-wënsch-t hien/si,hatt/et hat ge-wënsch-t mir hate ge-wënsch-t dir hat ge-wënsch-t si hate ge-wënsch-t Futur I ech wäert wënsch-en du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Futur II ech wäert ge-wënsch-t hunn du wäerts hien/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Konjunktiv II Aktiv Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif wënsch-en du géifs wënsch-en hien/si,hatt/et géif wënsch-en mir géife wënsch-en dir géift wënsch-en si géife wënsch-en Konjunktiv II Perfekt ech hätt ge-wënsch-t du häss ge-wënsch-t hien/si,hatt/et hätt ge-wënsch-t mir hätte ge-wënsch-t dir hätt ge-wënsch-t si hätte ge-wënsch-t Imperativ Partizip Infinitiv Singular wënsch! Plural wënsch-t! ge-wënsch-t wënsch-en B. Passiv Indikativ Passiv Präsens ech gi ge-wënsch-t du gëss ge-wënsch-t hie/si,hatt/et gëtt ge-wënsch-t mir gi ge-wënsch-t dir gitt ge-wënsch-t si gi ge-wënsch-t Perfekt ech si ge-wënsch-t ginn du bass ge-wënsch-t ginn hien/si,hatt/et ass ge-wënsch-t ginn mir si ge-wënsch-t ginn dir sidd ge-wënsch-t ginn si si ge-wënsch-t ginn Plusquamperfekt ech war ge-wënsch-t ginn du waars ge-wënsch-t ginn hien/si,hatt/et war ge-wënsch-t ginn mir ware ge-wënsch-t ginn dir waart ge-wënsch-t ginn si ware ge-wënsch-t ginn Futur I ech wäert ge-wënsch-t ginn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Futur II ech wäert ge-wënsch-t gi sinn du wäerts hie/si,hatt/et wäert mir wäerte dir wäert si wäerte Konjunktiv II Passiv Einfacher Konjunktiv II ech géif ge-wënsch-t du géifs hie/si,hatt/et géif mir géife dir géift si géife Zusammengesetzter Konjunktiv II ech géif ge-wënsch-t ginn du géifs hie/si,hatt/et géif mir géife dir géift si géife Konjunktiv II Perfekt ech wier ge-wënsch-t ginn du wiers hien/si,hatt/et wier mir wiere dir wiert si wiere

Wortbildung des Verbs: Präfixverben, Partikelverben erbäiwënsch-en • erwënsch-en

Bemerkungen (intern) None

© 2008.2010 Laboratoire de linguistique et de littératures luxembourgeoises, Université du Luxembourg, Peter Gilles